뜻

1. 적, 남, 이방인
2. 적국, 원수,

1. an enemy of the state, a stranger
2. (plural only) the enemy

예문

• senātōrēs, ā Cicerōne excitātī Antōnium hostem populī Rōmānī dēclārāvērunt; (Oxford Latin Course II, Bellum cīvīle 32:18)

  (옥스포드 라틴 코스 2권, 32:18)

• Iratus est contra me furor eius, et sic me habuit quasi hostem suum. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Iob, 19 19:11)

  내 위에 당신의 분노를 태우시고 나를 당신의 원수처럼 여기시니 (불가타 성경, 욥기, 19장 19:11)

• sodalis amico condolet causa ventris et contra hostem accipiet scutum. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Ecclesiasticus, 37 37:5)

  그러나 어떤 동무는 먹을거리를 위하여 친구와 함께 고생하고 전쟁이 나면 그를 위해 무기를 든다. (불가타 성경, 집회서, 37장 37:5)

• " Si quem habes hostem aut rerum insidiatorem, mitte eum illuc et flagellatum eum recipies, si tamen evaserit, eo quod in loco sit vere Dei quaedam virtus; (Biblia Sacra Vulgata, Liber II Maccabaeorum, 3 3:38)

  (불가타 성경, 마카베오기 하권, 3장 3:38)

• Quo proelio sublati Helvetii, quod quingentis equitibus tantam multitudinem equitum propulerant, audacius subsistere non numquam et novissimo agmine proelio nostros lacessere coeperunt. Caesar suos a proelio continebat, ac satis habebat in praesentia hostem rapinis, pabulationibus populationibusque prohibere. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, PRIMVS, XV 15:2)

  (카이사르, 갈리아 전기, 1권, 15장 15:2)

유의어 사전

1. Adversarius is the generic term for every opposer, in the field, in politics, in a court of judicature, like ἀντιστάτης. Hostis (from ἔχθω) is ‘the enemy’ in the field, and war, opp. to pacatus. Cic. Rep. ii. 3. Sen. Q. N. vi. 7. like πολέμιος; inimicus, ‘an enemy’ in heart, opp. to amicus, like ἐχθρός. Cic. Man. 10. Pompeius sæpius cum hoste conflixit, quam quisquam cum inimico concertavit. Phil. xi. 1. Verr. i. 15. Curt. vii. 10. Liv. xxii. 39. Nescio an infestior hic adversarius, quam ille hostis maneat. 2. Hostilis and inimicus denote states of hatred become habitual qualities; infestus and infensus only as temporary states; infestus (ἀνασπαστός?) applies to a quiescent state of aversion, like disaffected, unkind, and thus it is applied to inanimate things that threaten hostility; infensus (from πένθος) denotes a passionate state of mind, like enraged, and is therefore applicable to persons only. Tac. Ann. xv. 28. Non infensum, nedum hostili odio Corbulonis nomen habebatur. Cic. Verr. iii. 24. Sall. Cat. 19. Sen. N. Q. iii. pr. Animus luxuriæ non adversus tantum, sed et infestus. Liv. ii. 20. Tarquinium infesto spiculo petit; Tarquinius infenso cessit hosti. (iv. 393.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein