뜻

1. 갈다, 키우다
2. 거주하다, 살다, 둔치다, 머무르다

1. I cultivate.
2. (by extension) I dwell or abide in a place, inhabit, reside.

예문

• in his locis quae nos incolimus, post solstitium Canicula exoritur, et quidem aliquot diebus, at apud Troglodytas, ut scribitur, ante solstitium; (M. Tullius Cicero, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Secundus 137:2)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, , , 137:2)

• et hoc ideo, quia, ut diximus, he- roum animae habitant vel in fontibus vel in nemoribus, ut "lucis habitamus opacis riparumque toros et prata recentia rivis incolimus". (Maurus Servius Honoratus, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA QVINTA., commline 40 32:3)

  (마우루스 세르비우스 호노라투스, , , 32:3)

• In his locis, quae nos incolimus, post solstitium Canicula exoritur, et quidem aliquot diebus, at apud Troglodytas, ut scribitur, ante solstitium, ut, si iam concedamus aliquid vim caelestem ad eos, qui in terra gignuntur, pertinere, confitendum sit illis eos, qui nascuntur eodem tempore, posse in dissimilis incidere naturas propter caeli dissimilitudinem; (M. Tullius Cicero, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 137:2)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, , 137:2)

• Praeclare ergo Aristoteles "Si essent" inquit "qui sub terra semper habitavissent bonis et inlustribus domiciliis, quae essent ornata signis atque picturis instructaque rebus his omnibus quibus abundant i qui beati putantur, nec tamen exissent umquam supra terram, accepissent autem fama et auditione esse quoddam numen et vim deorum, deinde aliquo tempore patefactis terrae faucibus ex illis abditis sedibus evadere in haec loca quae nos incolimus atque exire potuissent: (M. Tullius Cicero, De Natura Deorum, LIBER SECUNDUS 95:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, 95:1)

• nam si omnibus hominibus, qui ubique sunt quacumque in ora ac parte terrarum ab huiusce terrae quam nos incolimus continuatione distantium, deos consulere censemus ob has causas quas ante diximus, his quoque hominibus consulunt qui has nobiscum terras ab oriente ad occidentem colunt. (M. Tullius Cicero, De Natura Deorum, LIBER SECUNDUS 164:3)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, 164:3)

유의어 사전

1. Incolere is transitive, as to inhabit; habitare, intransitive, as to dwell. At the same time incolere has reference to the country, to which a man, as a citizen or inhabitant, belongs; whereas habitare has reference to the house, in which a man, as owner or tenant, has his stationary residence. 2. Incola is the inhabitant, in opp. to the citizen, Cic. Off. i. 34, like μέτοικος; inquilinus, the tenant, in opp. to the owner of the house, dominus, Cic. Phil. ii. 41, like σύνοικος; colonus, the farmer, in opp. to the landowner, Cic. Cæc. 32; something like θής.

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein