뜻

1. 불변, 영구, 항구성
2. 완고함, 집요함

1. perseverance, constancy
2. obstinacy, stubbornness

예문

• Quorum etsi paucitatem contemnebat, tamen pertinaciam magna poena esse adficiendam iudicabat, ne universa Gallia non sibi vires defuisse ad resistendum Romanis, sed constantiam putaret, neve hoc exemplo ceterae civitates locorum opportunitate fretae se vindicarent in libertatem, (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, OCTAVVS, XL 40:2)

  (카이사르, 갈리아 전기, 8권, 40장 40:2)

• Interea rex Demetrius, qui propter animi pertinaciam Poliorcetes est appellatus, contra Rhodum bellum comparando Epimachum Atheniensem nobilem architectum secum adduxit. (Vitruvius Pollio, De Architectura, LIBER DECIMUS, chapter 16 17:13)

  (비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, , 16장 17:13)

• Sed exarsere mirum in modum, eo usque provecti, ut quoniam precibus vincere pertinaciam conabar, instanter mortem contiguis assultibus intentarent. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XX , chapter 8 10:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 8장 10:1)

• Transeuntes ad expeditionem per Thracias, concitatae equitum peditumque turmae, blandeque acceptae et liberaliter, cum essent omnes in unum quaesitae iamque exercitus species apparebat, promissis uberrimis inhiantes, sub exsecrationibus diris in verba iuravere Procopii, hanc polliciti pertinaciam, quod eum suis animis defensabunt. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXVI, chapter 7 9:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 7장 9:1)

• Unde elati in pertinaciam saevissimi grassatores, ipsa pulsavere moenia , funestis plangoribus resonantia feminarum, quas numquam antea hostiliter clausas pavor exanimabat insolitus, obsessaque urbe per octo continuos dies, cum quidam oppugnatores sine ullo vulnerarentur effectu, redierunt ad propria tristiores. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXVIII, chapter 6 15:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 6장 15:1)

유의어 사전

1. Pervicacia and perseverantia denote adherence to what is once resolved upon as a virtue; pervicacia (from vincere? vigere?) has its foundation in natural energy of disposition; perseverantia, in earnestness of character, formed by cultivation; whereas pertinacia and contumacia as a fault; pertinacia has its foundation in a stiff-necked adherence to what is once resolved upon, like obstinacy and stubbornness, in opp. to condescension; contumacia (from temere, contemnere) in a haughty maintenance of one’s free-will, even against proper and legitimate superiority, like insolence and refractoriness, in opp. to complaisance, obsequium. Tac. Ann. iv. 20. Hist. iv. 74. Accius apud Non. Tu pertinacem esse, Antiloche, hanc prædicas, ego pervicaciam esse aio et a me uti volo, etc. Cic. inv. ii. 54. Unicuique virtuti finitimum vitium reperietur, ut pertinacia, quæ finitima perseverantiæ est: comp. with Balb. 27. Marc. 10. 2. Pervicacia, etc. denote persisting in a resolution once made; destinatio and obstinatio are more immediately connected with the making of the resolution; destinatio, the making of an unalterable resolution, decidedness; obstinatio, adhering to it in spite of insurmountable obstacles and reasonable remonstrances, obstinacy. (iv. 176.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein