뜻

1. 파괴, 파멸, 폐허

1. destruction, ruin
2. beginner, novice

예문

• Et cum ibi servaretur artissime, terrore propinquantis exitii iam praesepultus, accurrit Eusebius, cubiculi tune praepositus, Pentadiusque notarius, et Mallobaudes armaturarum tribunus, iussu imperatoris compulsuri eum singillatim docere, quam ob causam quemque apud Antiochiam necatorum iusserat trucidari. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XIV, chapter 11 21:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 11장 21:1)

• Tandem nudata, reseratis aditibus multis, lapsura invaditur civitas, et sine sexus discrimine vel aetatis, quicquid impetus repperit, potestas iratorum absumpsit, alii exitii imminentis timore, cum hinc ignis inde mucrones urgerent, ultimum flentes, e muris acti sua sponte praecipites, membrisque omnibus infirmati, vitam morte funestiorem paulisper, dum caederentur egerunt. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXIIII, chapter 4 25:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 4장 25:1)

• Elapso die parum apto ad inchoandas rerum magnitudines (ut quidam existimant), propinquante iam vespera, monitu praefecti , sub exitii denuntiatione statutum est prompta consensione cunctorum, ne potioris quisquam auctoritatis, vel suspectus altiora conari, procederet postridie mane. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXVI, chapter 2 1:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 2장 1:1)

• Totius autem sementem exitii et cladum originem diversarum, quas Martius furor incendio insolito miscendo cuncta concivit, hanc comperimus causam. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXXI, chapter 2 1:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 2장 1:1)

• Qui confestim (ut adigebat necessitas instantis exitii) iussa canere bellicum tuba, lateribus firmatis prorupit, cum promptis accinctis ad proelium: (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXXI, chapter 8 10:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 8장 10:1)

유의어 사전

1. Lues (from λοιμός) denotes epidemic disease, as proceeding from an impure morbid matter; contagium (from contingere? or κατατήκειν?) as contagious; pestilentia, as a disease reigning in the land, and especially as a pestilence. Sall. Cat. 10. Post ubi contagia quasi pestilentia invasit. Plin. H. N. xxiii. 28. Laurus folia pestilentiæ contagia prohibent. Lucan. vi. 86. Fluidæ contagia pestis. 2. Pestis is used for pestilence itself only by the poets; otherwise it denotes, like exitium and pernicies (from necare), that which destroys in general, without reference to disease; but pestis is, according to rule, used as a concrete, exitium and pernicies as abstract terms. Sen. N. Q. iii. pr. Philippi aut Alexandri . . . . qui exitio gentium clari non minores fuere pestes mortalium quam inundatio. 3. Pernicies has an active meaning, and denotes the destruction of a living being by murder; whereas exitium has a passive meaning, and denotes the destruction even of lifeless objects by annihilation; lastly, interitus has, like exitus, a neutral meaning, the destruction of living or lifeless objects by decay. Tac. Ann. xiv. 65. Poppæa non nisi in perniciem uxoris nupta; postremo crimen omni exitio gravius: and ii. 68. Cic. Cat. iv. 3. Cum de pernicie populi Romani, exitio hujus urbis cogitarit. Rull. ii. 4, 10. Extremi exitiorum exitus. 4. Exitium is a violent, exitus a natural end. Cic. Rull. ii. 4, 10. Qui civitatum afflictarum perditis jam rebus extremi exitiorum solent esse exitus, is, as it were, the last breath of a state that is being destroyed; like Verr. v. 6, 12 Exitus exitiales. (ii. 62. iii. 176.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein