뜻

1. 적의, 증오, 적개심

1. (usually in plural) Enmity, hostility, ill will.

참고

예문

• Et est amicus, qui convertitur ad inimicitiam et rixam convicii tui denudabit. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Ecclesiasticus, 6 6:9)

  원수로 변하는 친구도 있으니 그는 너의 수치스러운 말다툼을 폭로하리라. (불가타 성경, 집회서, 6장 6:9)

• homo enim iracundus incendit litem, et vir peccator turbabit amicos et in medio pacem habentium immittet inimicitiam. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Ecclesiasticus, 28 28:11)

  성급한 말싸움이 불길을 일으키고 조급한 말다툼이 피를 흘리게 한다. (불가타 성경, 집회서, 28장 28:11)

• sodalis et amicus ad inimicitiam conversus? (Biblia Sacra Vulgata, Liber Ecclesiasticus, 37 37:2)

  동무나 친구가 원수로 변하면 죽는 것처럼 슬프지 않겠느냐? (불가타 성경, 집회서, 37장 37:2)

• Et cognovit Simon quia cum dolo loquuntur secum; misit tamen accipere argentum et pueros, ne inimicitiam magnam sumeret ad populum, (Biblia Sacra Vulgata, Liber I Maccabaeorum, 13 13:17)

  (불가타 성경, 마카베오기 상권, 13장 13:17)

• ' Ac fortassean de 'quadrigis' veterum auctoritati concessero, 'inimicitiam' tamen, sicuti 'inscientiam' et 'inpotentiam' et 'iniuriam,' quae ratio est quamobrem C. Caesar vel dictam esse a veteribus vel dicendam a nobis non putat, quando Plautus, linguae Latinae decus, 'deliciam ' quoque ἐνικῶσ dixerit pro 'deliciis'? (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Nonus Decimus, VIII 7:2)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 7:2)

유의어 사전

1. Odium and invidia denote the feeling of aversion; inimicitia and simultas, the exterior state arising from this feeling. 2. Invidia has a negative character, like disaffection, like δύσνοια, and is a temporary feeling, in opp. to gratia or favor; whereas odium (from ὀδύσασθαι) has a character thoroughly positive, like hatred, μῖσος, and is a deep-rooted feeling, in opp. to amor. Plin. Pan. 68, 7. Hence, invidia is the beginning of odium. Invidia has merely persons; odium, persons and things for its objects. Tac. Ann. ii. 56. Armenii . . . sæpius discordes sunt, adversus Romanos odio, et in Parthum invidia. xiii. 15. Nero intellecta invidia odium intendit. Plin. Pan. 84, 2. Exardescit invidia, cujus finis est odium. 3. Inimicitia denotes any enmity which has its foundation in antipathy or disagreement, like δυσμένεια, ἔχθρα; whereas simultas (ὁμαλότης) denotes a political enmity, which has its foundation in rivalship, like φιλονεικία. Suet. Vesp. 6. Simultas quam ex æmulatione non obscuræ gerebant. (iii. 73.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein