뜻

1. 적의, 증오, 적개심

1. (usually in plural) Enmity, hostility, ill will.

참고

예문

• Ioppitae vero tale quoddam flagitium perpetrarunt: cum rogavissent Iudaeos, cum quibus habitabant, ascendere scaphas, quas ipsi paraverant, cum uxoribus et filiis, quasi nullis inimicitiis in eos subiacentibus, (Biblia Sacra Vulgata, Liber II Maccabaeorum, 12 12:3)

  (불가타 성경, 마카베오기 하권, 12장 12:3)

• Postremo omnes aut de honoribus suis aut de praemiis pecuniae aut de persequendis inimicitiis agebant nec, quibus rationibus superare possent, sed, quemadmodum uti victoria deberent, cogitabant. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, TERTIVS 83:8)

  (카이사르, 내란기, 3권 83:8)

• Insequente praetura ampliato honore vectigalia quae Metellus inposuisset, a senatu petisse et eius pecuniae provinciam liberasse simulque patrocinio suscepto multis legationibus ab se in senatum inductis simul publicis privatisque causis multorum inimicitiis susceptis defendisse. (CAESAR, INCERTI AVCTORIS DE BELLO HISPANIENSI 42:3)

  (카이사르, 히스파니아 전기 42:3)

• atque inibi de quadrigis, inimicitiis, nonnullis praeterea vocabulis, an singulari numero comperiantur. (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Nonus Decimus, VIII 1:3)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 1:3)

• videbimus autem potius de 'inimicitiis' et 'quadrigis. (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Nonus Decimus, VIII 7:1)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 7:1)

유의어 사전

1. Odium and invidia denote the feeling of aversion; inimicitia and simultas, the exterior state arising from this feeling. 2. Invidia has a negative character, like disaffection, like δύσνοια, and is a temporary feeling, in opp. to gratia or favor; whereas odium (from ὀδύσασθαι) has a character thoroughly positive, like hatred, μῖσος, and is a deep-rooted feeling, in opp. to amor. Plin. Pan. 68, 7. Hence, invidia is the beginning of odium. Invidia has merely persons; odium, persons and things for its objects. Tac. Ann. ii. 56. Armenii . . . sæpius discordes sunt, adversus Romanos odio, et in Parthum invidia. xiii. 15. Nero intellecta invidia odium intendit. Plin. Pan. 84, 2. Exardescit invidia, cujus finis est odium. 3. Inimicitia denotes any enmity which has its foundation in antipathy or disagreement, like δυσμένεια, ἔχθρα; whereas simultas (ὁμαλότης) denotes a political enmity, which has its foundation in rivalship, like φιλονεικία. Suet. Vesp. 6. Simultas quam ex æmulatione non obscuræ gerebant. (iii. 73.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein