뜻

1. 울다, 눈물을 흘리다

1. I weep.

예문

• Et exsilivit Raguel et osculatus est illum lacrimans (Biblia Sacra Vulgata, Liber Thobis, 7, 7 7:6)

  라구엘이 벌떡 일어나 토비야에게 입을 맞추고 울었다. (불가타 성경, 토빗기, 7장, 7장 7:6)

• et dixit: " Benedictio tibi sit, fili, boni et optimi patris fili. O infelicitas malorum, quia excaecatus est vir iustus et faciens eleemosynas! ". Et incubuit lacrimans super collum Thobiae filii fratris sui. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Thobis, 7, 7 7:7)

  그러면서 그에게 말하였다. “얘야, 너에게 복이 내리기를 빈다. 네 아버지는 훌륭하고 선하신 분이다. 그렇게 의롭고 자선을 많이 하는 이가 눈이 멀다니, 정말 끔찍한 불행이로구나!” 그러고 나서 자기 친족 토비야의 목을 껴안고 울었다. (불가타 성경, 토빗기, 7장, 7장 7:7)

• Et illa dixit: " Tace a me; noli me seducere! Periit filius meus ". Et exsiliens circumspiciebat cotidie viam, qua filius eius profectus erat, et nihil gustabat; et, cum occidisset sol, introibat et lugebat lacrimans tota nocte et non dormiebat. Et, ut consummati sunt quattuordecim dies nuptiarum, quos iuraverat Raguel facere filiae suae, exiit ad illum Thobias et dixit: " (Biblia Sacra Vulgata, Liber Thobis, 10, 0 10:7)

  (불가타 성경, 토빗기, 10장, 0장 10:7)

• ac dum perterriti de loci qualitate sciscitari gestiunt nec est qui doceat, senex alius, magnus ille quidem, gravatus annis, totus in baculum pronus et lassum trahens vestigium, ubertim lacrimans per viam proximat, visisque nobis cum fletu maximo singulorum iuvenum genua contingens sic adorabat: (Apuleius, Metamorphoses, book 8 7:10)

  (아풀레이우스, 변신, 8권 7:10)

• Quocirca idem saepe praefectus seditionibus agitatus, ac plebe iam saeviente immanius, quoniam verebatur impendens exitium, ab omni spe tuendae salutis exclusus, ut aestimabat, tumultuanti acriter populo, sed accidentia considerare sueto prudenter, obiecit parvulos filios, et lacrimans En inquit cives vestri (procul omen dii caelestes avertant! (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, LIBER XIX, chapter 10 2:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 10장 2:1)

유의어 사전

1. Lacrimare (from δάκρυ) denotes the physical consequence of a certain emotion of the mind, whether joyful or sorrowful, like δακρύειν, to shed tears; whereas plorare (from pluere) denotes a passionate expression of grief, like θρηνεῖν, to wail and cry. Between the two stands flere (φλέω) in opp. to ridere, partaking of the passionless feeling denoted by lacrimare, and of the feeling of grief denoted by plorare, like κλαίειν, to weep. Sen. Ep. 63. Nec sicci sint oculi amisso amico, nec fluant; lacrimandum est, non plorandum. 2. Lamentari and ejulare denote a higher degree of ploratus; but lamentatio (from κλαῦμα?) is, like κωκύειν, a longer continued wailing; ejulare (from εἶα) a wailing interrupted by cries and sobs, like ὀλολύζειν. 3. Plorare and flere are intransitive verbs, as to weep; deplorare and deflere transitive, as to deplore.

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein