뜻

1. 문제, 말썽, 곤란
2. 방해, 훼방
3. 짜증, 혐오, 역겨움

1. trouble, troublesomeness, irksomeness
2. uneasiness, annoyance
3. molestation
4. vexation, disgust, dislike

예문

• Et quondam vincti pariter sine molestia non audierunt vocem exactoris. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Iob, 3 3:18)

  포로들이 함께 평온히 지내며 감독관의 호령도 들리지 않는 곳. (불가타 성경, 욥기, 3장 3:18)

• qui uero sine molestia ambitus adeptus est, duplam gratiam praebentibus debet, et quod non petierit et quod acceperit. (Apuleius, Florida 16:42)

  (아풀레이우스, 플로리다 16:42)

• "Quanta possum supplicatione deposco, ut si defendenda res est, innoxius defendatur, ab innocentibus molestia separetur." (Augustine, Saint, Epistulae. Selections., 24. (A. D. 408 Epist. XCI) Domino Eximio Meritoque Honorabili Fratri Nectar Io Augustinus 7:9)

  (아우구스티누스, 편지들, 7:9)

• Si vos aliqua molestia temporalis exagitat, ipsa vos magis admonere debet quem ad modum de illa vita cogitare debeatis, ubi sine aliquo labore vivatis, evadentes non molestas angustias temporis parvi sed horrendas poenas ignis aeterni. (Augustine, Saint, Epistulae. Selections., 31. (A. D. 410 Epist. CXXII) Dilectissimis Fratribus Conclericis et Universae Plebi Augustinus In Domino salutem 1:5)

  (아우구스티누스, 편지들, 1:5)

• Basilicarum loca adiuncta foris quam calidissimis partibus oportet constitui, ut per hiemem sine molestia tempestatium se conferre in eas negotiatores possint. (Vitruvius Pollio, De Architectura, LIBER QUINTUS, chapter 1 2:10)

  (비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, , 1장 2:10)

유의어 사전

1. Labor is the toil which requires strength and causes weariness, like πόνος; molestia (from μόλισ, μαλερός) the trouble which, by its greatness or unseasonableness, dispirits, like χαλεπότης; ærumna (αἰρομένη) the hardship that almost exceeds human strength, and bows down even the hero, like ταλαιπωρία; an antiquated, half-poetical expression, in Cic. Fin. ii. 35, and Quintil. viii. 3, 26. Cic. Fin. v. 32. Ut ubi virtus sit resque magnæ et summe laudabiles virtute res gestæ, ibi esse miseria et ærumna non possit, tamen labor possit, possit molestia. (iv. 422.) 2. Laborare denotes, as an intransitive verb, to be in a state of trouble and toil; but elaborare, as a transitive verb, to produce something by trouble and toil. (i. 116.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein