뜻

1. 질투, 불화, 부러움, 선망, 라이벌, 불일치
2. 증오심, 증오, 질색

1. dissension, enmity, rivalry, jealousy, grudge
2. hatred, animosity

예문

• hic alius se commemorat inter duos arbitrum delectum, sanata simultate, reconciliata gratia, purgata suspicione amicos ex infensis reddidisse; (Apuleius, Florida 6:14)

  (아풀레이우스, 플로리다 6:14)

• Quibus ordinatis translata est in Sarmatas cura, miseratione dignos potius quam simultate. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XVII, chapter 12 17:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 12장 17:1)

• Qui vana quaedam causantes et irrita, pavore adigente mentiri, principem exorabant in veniam, obsecrantes ut simultate abolita, transmisso flumine ad eum venire permitterentur, docturi quae sustinerent incommoda, paratique intra spatia orbis Romani (si id placuerit) terras suscipere longe discretas, ut diuturno otio involuti, et Quietem colentes (tamquam salutarem deam) tributariorum onera subirent et nomen. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, LIBER XIX, chapter 11 6:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 11장 6:1)

• Haec (ut gesta sunt) malignius ad principem Simplicius rettulit, agensque ibi Maximinus infestus, ob causam quam supra docuimus, Aginatio, simultate una cum potestate in maius accensa, oravit impense ut rescriberetur eum occidi: (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXVIII, chapter 1 51:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 1장 51:1)

• Aemilius quoque Lepidus et Fulvius Flaccus, nobili genere amplissimisque honoribus ac summo loco in civitate praediti, odio inter sese gravi et simultate diutina conflictati sunt. (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Duodecimus, VIII 6:1)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 6:1)

유의어 사전

1. Odium and invidia denote the feeling of aversion; inimicitia and simultas, the exterior state arising from this feeling. 2. Invidia has a negative character, like disaffection, like δύσνοια, and is a temporary feeling, in opp. to gratia or favor; whereas odium (from ὀδύσασθαι) has a character thoroughly positive, like hatred, μῖσος, and is a deep-rooted feeling, in opp. to amor. Plin. Pan. 68, 7. Hence, invidia is the beginning of odium. Invidia has merely persons; odium, persons and things for its objects. Tac. Ann. ii. 56. Armenii . . . sæpius discordes sunt, adversus Romanos odio, et in Parthum invidia. xiii. 15. Nero intellecta invidia odium intendit. Plin. Pan. 84, 2. Exardescit invidia, cujus finis est odium. 3. Inimicitia denotes any enmity which has its foundation in antipathy or disagreement, like δυσμένεια, ἔχθρα; whereas simultas (ὁμαλότης) denotes a political enmity, which has its foundation in rivalship, like φιλονεικία. Suet. Vesp. 6. Simultas quam ex æmulatione non obscuræ gerebant. (iii. 73.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein