살아있는 라틴어 사전

simultātēs

고전 발음: [] 교회 발음: []

형태정보

(simultas의 복수 주격형) 질투들이
형태분석: simultāt(어간) + ēs(어미)
(simultas의 복수 대격형) 질투들을
형태분석: simultāt(어간) + ēs(어미)
(simultas의 복수 호격형) 질투들아
형태분석: simultāt(어간) + ēs(어미)

simultas

3변화 자음어간 변화 명사; 여성 자동번역 상위10000위 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: simultas, simultātis

어원: simul(동시에, 같은 시간에)

뜻

질투, 불화, 부러움, 선망, 라이벌, 불일치
증오심, 증오, 질색

dissension, enmity, rivalry, jealousy, grudge
hatred, animosity

격변화 정보

3변화 자음어간 변화

	단수	복수
주격	simultas 질투가	simultātēs 질투들이
속격	simultātis 질투의	simultātum 질투들의
여격	simultātī 질투에게	simultātibus 질투들에게
대격	simultātem 질투를	simultātēs 질투들을
탈격	simultāte 질투로	simultātibus 질투들로
호격	simultas 질투야	simultātēs 질투들아

예문

Hunc quasi genuina quaedam (ut fingunt poetae) fortuna vehens praepetibus pinnis, nunc beneficum ostendebat, et amicos altius erigentem, aliquotiens insidiatorem dirum et per cruentas noxium simultates. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXVII, chapter 11 2:1)
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 11장 2:1)
Qui cum Mediolanum venissent, frustraque se tractos ob simultates documentis probabilibus ostendissent, absoluti redierunt ad lares. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXVIII, chapter 6 30:1)
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 6장 30:1)
Postquam remoto metu Punico simultates exercere vacuum fuit. (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Nonus, XII 16:2)
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 16:2)
Proprias enim simultates deponendas interdum putabat, publicas numquam deserendas: (Seneca, Suasoriae, Deliberat Cicero an Antonium deprecetur. 23:4)
(세네카, , 23:4)
"maiore enim simultates adpetebat animo quam gerebat." (Seneca, Suasoriae, Deliberat Cicero an Antonium deprecetur. 24:11)
(세네카, , 24:11)

유의어 사전

1. Odium and invidia denote the feeling of aversion; inimicitia and simultas, the exterior state arising from this feeling. 2. Invidia has a negative character, like disaffection, like δύσνοια, and is a temporary feeling, in opp. to gratia or favor; whereas odium (from ὀδύσασθαι) has a character thoroughly positive, like hatred, μῖσος, and is a deep-rooted feeling, in opp. to amor. Plin. Pan. 68, 7. Hence, invidia is the beginning of odium. Invidia has merely persons; odium, persons and things for its objects. Tac. Ann. ii. 56. Armenii . . . sæpius discordes sunt, adversus Romanos odio, et in Parthum invidia. xiii. 15. Nero intellecta invidia odium intendit. Plin. Pan. 84, 2. Exardescit invidia, cujus finis est odium. 3. Inimicitia denotes any enmity which has its foundation in antipathy or disagreement, like δυσμένεια, ἔχθρα; whereas simultas (ὁμαλότης) denotes a political enmity, which has its foundation in rivalship, like φιλονεικία. Suet. Vesp. 6. Simultas quam ex æmulatione non obscuræ gerebant. (iii. 73.)