고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: simultas, simultātis
단수 | 복수 | |
---|---|---|
주격 | simultas 질투가 | simultātēs 질투들이 |
속격 | simultātis 질투의 | simultātum 질투들의 |
여격 | simultātī 질투에게 | simultātibus 질투들에게 |
대격 | simultātem 질투를 | simultātēs 질투들을 |
탈격 | simultāte 질투로 | simultātibus 질투들로 |
호격 | simultas 질투야 | simultātēs 질투들아 |
Qui de Xenophontis Platonisque vita et moribus pleraque omnia exquisitissime scripsere, non afuisse ab eis motus quosdam tacitos et occultos simultatis aemulationisque mutuae putaverunt et eius rei argumenta quaedam coniectaria ex eorum scriptis protulerunt. (Aulus Gellius, Attic Nights, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, III 2:1)
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 2:1)
Tale initium fuit Dionis et Dionysii simultatis, eaque multis rebus aucta est. (Cornelius Tacitus, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, chapter 3 1:1)
(코르넬리우스 타키투스, , , 3장 1:1)
Ne quae simultatis? (M. Tullius Cicero, De Oratore, LIBER SECUNDUS 62:9)
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, 62:9)
non modo non fecit sed, cum de hostiis ageretur et posset rem impedire si ut resciit, excanduit et me causam inimicitiarum quaerere clamitavit, ut, si mihi in pecunia minus satis fecisset, per hanc speciem simultatis eum consectarer. (M. Tullius Cicero, Epistulae ad Familiares, LIBER OCTAVVS: M. CAELI EPISTVLAE AD M. TVLLIVM CICERONEM, letter 11 2:3)
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, , 2:3)
causa sero perorata sententias se rogaturum negavit, ne quod onus simultatis nobis imponeret; (M. Tullius Cicero, Letters to and from Quintus, LIBER SECVNDVS, letter 1 1:9)
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 퀸투스와 주고 받은 편지들, , 1:9)
1. Odium and invidia denote the feeling of aversion; inimicitia and simultas, the exterior state arising from this feeling. 2. Invidia has a negative character, like disaffection, like δύσνοια, and is a temporary feeling, in opp. to gratia or favor; whereas odium (from ὀδύσασθαι) has a character thoroughly positive, like hatred, μῖσος, and is a deep-rooted feeling, in opp. to amor. Plin. Pan. 68, 7. Hence, invidia is the beginning of odium. Invidia has merely persons; odium, persons and things for its objects. Tac. Ann. ii. 56. Armenii . . . sæpius discordes sunt, adversus Romanos odio, et in Parthum invidia. xiii. 15. Nero intellecta invidia odium intendit. Plin. Pan. 84, 2. Exardescit invidia, cujus finis est odium. 3. Inimicitia denotes any enmity which has its foundation in antipathy or disagreement, like δυσμένεια, ἔχθρα; whereas simultas (ὁμαλότης) denotes a political enmity, which has its foundation in rivalship, like φιλονεικία. Suet. Vesp. 6. Simultas quam ex æmulatione non obscuræ gerebant. (iii. 73.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0016%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용