고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: simultas, simultātis
단수 | 복수 | |
---|---|---|
주격 | simultas 질투가 | simultātēs 질투들이 |
속격 | simultātis 질투의 | simultātum 질투들의 |
여격 | simultātī 질투에게 | simultātibus 질투들에게 |
대격 | simultātem 질투를 | simultātēs 질투들을 |
탈격 | simultāte 질투로 | simultātibus 질투들로 |
호격 | simultas 질투야 | simultātēs 질투들아 |
quam simultatem veritus, ut adhuc durantem, ad Caucalandensem locum altitudine silvarum inaccessum et montium, cum suis omnibus declinavit, Sarmatis inde extrusis. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXXI, chapter 4 13:2)
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 4장 13:2)
dehinc ad simultatem usque processit hac, ut ferunt, de causa. (C. Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum, Tiberius, chapter 51 1:1)
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, , 51장 1:1)
multisque uel amicitiam suam optulerit uel simultatem indixerit, prout quisque se magis parciusue laudasset. (C. Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum, Nero, chapter 25 3:1)
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, , 25장 3:1)
Eumenes igitur cum se ob simultatem cum Hephaestione in regis indignationem incurrisse sensisset, multis auctor fuit seque et arma sua Hephaestioni consecrandi pecuniasque ad cohonestandum funus large contulit. (Curtius Rufus, Quintus, Historiae Alexandri Magni, book 10, chapter 4 4:67)
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 10권, 4장 4:67)
ego Appium, ut saepe tecum locutus sum, valde diligo meque ab eo diligi statim coeptum esse, ut simultatem deposuimus, sensi; (M. Tullius Cicero, Epistulae ad Familiares, LIBER SECVNDVS: AD C. CVRIONEM ET CETEROS, letter 13 2:1)
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, , 2:1)
1. Odium and invidia denote the feeling of aversion; inimicitia and simultas, the exterior state arising from this feeling. 2. Invidia has a negative character, like disaffection, like δύσνοια, and is a temporary feeling, in opp. to gratia or favor; whereas odium (from ὀδύσασθαι) has a character thoroughly positive, like hatred, μῖσος, and is a deep-rooted feeling, in opp. to amor. Plin. Pan. 68, 7. Hence, invidia is the beginning of odium. Invidia has merely persons; odium, persons and things for its objects. Tac. Ann. ii. 56. Armenii . . . sæpius discordes sunt, adversus Romanos odio, et in Parthum invidia. xiii. 15. Nero intellecta invidia odium intendit. Plin. Pan. 84, 2. Exardescit invidia, cujus finis est odium. 3. Inimicitia denotes any enmity which has its foundation in antipathy or disagreement, like δυσμένεια, ἔχθρα; whereas simultas (ὁμαλότης) denotes a political enmity, which has its foundation in rivalship, like φιλονεικία. Suet. Vesp. 6. Simultas quam ex æmulatione non obscuræ gerebant. (iii. 73.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0016%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용