고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: stultus, stulta, stultum
남성 | 여성 | 중성 | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
단수 | 복수 | 단수 | 복수 | 단수 | 복수 | |
주격 | stultus 멍청한 (이)가 | stultī 멍청한 (이)들이 | stulta 멍청한 (이)가 | stultae 멍청한 (이)들이 | stultum 멍청한 (것)가 | stulta 멍청한 (것)들이 |
속격 | stultī 멍청한 (이)의 | stultōrum 멍청한 (이)들의 | stultae 멍청한 (이)의 | stultārum 멍청한 (이)들의 | stultī 멍청한 (것)의 | stultōrum 멍청한 (것)들의 |
여격 | stultō 멍청한 (이)에게 | stultīs 멍청한 (이)들에게 | stultae 멍청한 (이)에게 | stultīs 멍청한 (이)들에게 | stultō 멍청한 (것)에게 | stultīs 멍청한 (것)들에게 |
대격 | stultum 멍청한 (이)를 | stultōs 멍청한 (이)들을 | stultam 멍청한 (이)를 | stultās 멍청한 (이)들을 | stultum 멍청한 (것)를 | stulta 멍청한 (것)들을 |
탈격 | stultō 멍청한 (이)로 | stultīs 멍청한 (이)들로 | stultā 멍청한 (이)로 | stultīs 멍청한 (이)들로 | stultō 멍청한 (것)로 | stultīs 멍청한 (것)들로 |
호격 | stulte 멍청한 (이)야 | stultī 멍청한 (이)들아 | stulta 멍청한 (이)야 | stultae 멍청한 (이)들아 | stultum 멍청한 (것)야 | stulta 멍청한 (것)들아 |
원급 | 비교급 | 최상급 | |
---|---|---|---|
형용사 | stultus 멍청한 (이)가 | stultior 더 멍청한 (이)가 | stultissimus 가장 멍청한 (이)가 |
부사 | stultē 멍청하게 | stultius 더 멍청하게 | stultissimē 가장 멍청하게 |
제시된 형태 중 음영이 칠해진 것은 실제 코퍼스에서는 확인되지 않았고, 규칙에 의해 자동 생성된 것입니다.
Timor Domini principium scientiae. Sapientiam atque doctrinam stulti despiciunt. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Proverbiorum, 1 1:7)
주님을 경외함은 지식의 근원이다. 그러나 미련한 자들은 지혜와 교훈을 업신여긴다. (불가타 성경, 잠언, 1장 1:7)
Sapientes recondunt scientiam, os autem stulti ruinae proximum est. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Proverbiorum, 10 10:14)
지혜로운 이들은 지식을 간직하지만 미련한 자의 입은 몰락을 불러들인다. (불가타 성경, 잠언, 10장 10:14)
Via stulti recta in oculis eius; qui autem sapiens est, audit consilia. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Proverbiorum, 12 12:15)
미련한 자는 제 길이 바르다고 여기지만 지혜로운 이는 충고에 귀를 기울인다. (불가타 성경, 잠언, 12장 12:15)
Desiderium, si compleatur, delectat animam; detestantur stulti fugere mala. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Proverbiorum, 13 13:19)
이루어진 소망은 영혼에 감미롭건만 우둔한 자들은 악에서 멀어지기를 싫어한다. (불가타 성경, 잠언, 13장 13:19)
Stulti parvipendent peccatum, et inter iustos morabitur gratia. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Proverbiorum, 14 14:9)
미련한 자들은 속죄 제물을 비웃지만 올곧은 이들은 은혜를 입는다. (불가타 성경, 잠언, 14장 14:9)
Stupidus, brutus, and bardus, denote a merely negative quality, want of intellect; stupidus (from τύφω, ταφεῖν), that of a human being who comprehends with difficulty, as dull-witted, like ἀναίσθητος; brutus (μαυρωτός), that of beasts, and of men whose organization is like that of beasts, who comprehend nothing, as without reason, like βλάξ; bardus, who comprehends slowly, as without talent, like βραδύς; whereas stultus, fatuus, and stolidus, denote a positive quality of the mind, which has false notions and a perverse judgment; stultus (from τέλλω, ἀτάλλω, ἀταλόφρων), a want of practical wisdom, as folly, like μωρός, in opp. to prudens; fatuus, a want of æsthetical judgment, as silliness; stolidus, a want of reasonable moderation, as brutality. Liv. xxv. 19. Id non promissum magis stolide quam stulte creditum. (iv. 229.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0148%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용