고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: stultus, stulta, stultum
남성 | 여성 | 중성 | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
단수 | 복수 | 단수 | 복수 | 단수 | 복수 | |
주격 | stultus 멍청한 (이)가 | stultī 멍청한 (이)들이 | stulta 멍청한 (이)가 | stultae 멍청한 (이)들이 | stultum 멍청한 (것)가 | stulta 멍청한 (것)들이 |
속격 | stultī 멍청한 (이)의 | stultōrum 멍청한 (이)들의 | stultae 멍청한 (이)의 | stultārum 멍청한 (이)들의 | stultī 멍청한 (것)의 | stultōrum 멍청한 (것)들의 |
여격 | stultō 멍청한 (이)에게 | stultīs 멍청한 (이)들에게 | stultae 멍청한 (이)에게 | stultīs 멍청한 (이)들에게 | stultō 멍청한 (것)에게 | stultīs 멍청한 (것)들에게 |
대격 | stultum 멍청한 (이)를 | stultōs 멍청한 (이)들을 | stultam 멍청한 (이)를 | stultās 멍청한 (이)들을 | stultum 멍청한 (것)를 | stulta 멍청한 (것)들을 |
탈격 | stultō 멍청한 (이)로 | stultīs 멍청한 (이)들로 | stultā 멍청한 (이)로 | stultīs 멍청한 (이)들로 | stultō 멍청한 (것)로 | stultīs 멍청한 (것)들로 |
호격 | stulte 멍청한 (이)야 | stultī 멍청한 (이)들아 | stulta 멍청한 (이)야 | stultae 멍청한 (이)들아 | stultum 멍청한 (것)야 | stulta 멍청한 (것)들아 |
원급 | 비교급 | 최상급 | |
---|---|---|---|
형용사 | stultus 멍청한 (이)가 | stultior 더 멍청한 (이)가 | stultissimus 가장 멍청한 (이)가 |
부사 | stultē 멍청하게 | stultius 더 멍청하게 | stultissimē 가장 멍청하게 |
제시된 형태 중 음영이 칠해진 것은 실제 코퍼스에서는 확인되지 않았고, 규칙에 의해 자동 생성된 것입니다.
Vere stultum interficit iracundia, et fatuum occidit invidia. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Iob, 5 5:2)
정녕 미련한 자는 역정 내다가 죽고 우둔한 자는 흥분하다가 숨진다네. (불가타 성경, 욥기, 5장 5:2)
Ego vidi stultum firma radice et maledixi sedi eius statim. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Iob, 5 5:3)
나도 미련한 자가 뿌리내리는 것을 보았네만 그의 집안은 삽시간에 뿌리가 뽑히더군. (불가타 성경, 욥기, 5장 5:3)
Non decent stultum verba composita, nec principem labium mentiens. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Proverbiorum, 17 17:7)
어리석은 자에게는 빼어난 말이 어울리지 않고 고귀한 이에게는 거짓된 말이 더욱 어울리지 않는다. (불가타 성경, 잠언, 17장 17:7)
Plus proficit correptio apud prudentem quam centum plagae apud stultum. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Proverbiorum, 17 17:10)
우둔한 자를 백 번 때리는 것보다 슬기로운 이를 한 번 꾸짖는 것이 더 효과가 있다. (불가타 성경, 잠언, 17장 17:10)
Qui generat stultum, maerorem generat sibi, sed nec pater in fatuo laetabitur. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Proverbiorum, 17 17:21)
우둔한 자를 낳은 이에게는 근심뿐이고 어리석은 자의 아버지에게는 기쁨이 없다. (불가타 성경, 잠언, 17장 17:21)
Stupidus, brutus, and bardus, denote a merely negative quality, want of intellect; stupidus (from τύφω, ταφεῖν), that of a human being who comprehends with difficulty, as dull-witted, like ἀναίσθητος; brutus (μαυρωτός), that of beasts, and of men whose organization is like that of beasts, who comprehend nothing, as without reason, like βλάξ; bardus, who comprehends slowly, as without talent, like βραδύς; whereas stultus, fatuus, and stolidus, denote a positive quality of the mind, which has false notions and a perverse judgment; stultus (from τέλλω, ἀτάλλω, ἀταλόφρων), a want of practical wisdom, as folly, like μωρός, in opp. to prudens; fatuus, a want of æsthetical judgment, as silliness; stolidus, a want of reasonable moderation, as brutality. Liv. xxv. 19. Id non promissum magis stolide quam stulte creditum. (iv. 229.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0148%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용