고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: supplicō, supplicāre, supplicāvī, supplicātum
1인칭 | 2인칭 | 3인칭 | ||
---|---|---|---|---|
현재 | 단수 | supplicā | ||
복수 | supplicāte | |||
미래 | 단수 | supplicātō | supplicātō | |
복수 | supplicātōte | supplicantō |
1인칭 | 2인칭 | 3인칭 | ||
---|---|---|---|---|
현재 | 단수 | supplicāre | ||
복수 | supplicāminī | |||
미래 | 단수 | supplicātor | supplicātor | |
복수 | supplicantor |
현재 | 완료 | 미래 | |
---|---|---|---|
능동태 | supplicāre | supplicāvisse | supplicātūrus esse |
수동태 | supplicārī | supplicātus esse | supplicātum īrī |
현재 | 완료 | 미래 | |
---|---|---|---|
능동태 | supplicāns | supplicātūrus | |
수동태 | supplicātus | supplicandus |
대격 | 탈격 | |
---|---|---|
형태 | supplicātum | supplicātū |
Qui flexis poplitibus supplicabant, ne Romani securitatis improvidi, quorum fortunam sempiterna fides caelo contiguam fecit, pravo deciperentur errore, pactisque calcatis, rem adorerentur indignam. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXVIII, chapter 2 7:1)
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 2장 7:1)
At illi non daemonica, sed diuina uirtute praediti, ueniebant crucem pro uexillo ferentes argenteam, et imaginem Domini Saluatoris in tabula depictam, laetaniasque canentes pro sua simul et eorum, propter quos et ad quos uenerant, salute aeterna, Domino supplicabant. (The Venerable Bede, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXV. 1:6)
(베다 베네라빌리스, , , 1:6)
Ver etiam quasi artifex peritus in arte textoria, ut virginis applauderet incessibus, vestimenta texebat arboribus, quae demissione comarum, sub quadam adorationis specie, quasi flectendo genua, virgunculae supplicabant. (ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 5:25)
(, 5:25)
Lūcīnae ānxiē supplicābāmus; (Oxford Latin Course II, Scintilla epistolam ad Quīntum scrībit 33:8)
(옥스포드 라틴 코스 2권, 33:8)
vīnum in terram fundit et Laribus supplicat: (Oxford Latin Course I, Quīntus mīlitēs spectat 14:2)
술을 땅에 붓고 라르 신들에게 빈다: (옥스포드 라틴 코스 1권, 14:2)
1. Rogare and orare denote simply a request as the quiet utterance of a wish; but the rogans (ὀργᾶν, ὀρέγεσθαι) feels himself al pari, on a par with the person whom he asks, and asks only a courtesy, like αἰτεῖν; the orans acknowledges the superiority of the other, and asks a benefit, like δεῖσθαι; whereas obsecrare and obtestari denote a passionate asking, as to conjure; but the obsecrans asks urgently, like λιπαρεῖν; the obtestans (from θέσσασθαι) in a suppliant manner. Cic. Att. xvi. 10. Igitur, mi Plance, rogo te atque etiam oro. Pseudocic. p. Red. 16. Pro mea vos salute non rogavit solum, verum etiam obsecravit. 2. Precari denotes the calm act of prayer, in which one raises one’s hand to heaven, like εύχεσθαι; but supplicare denotes the passionate act of supplication, in which one throws one’s self on one’s knees, or on the ground, and wrings one’s hands, like ἱκετεύειν. By hyperbole, however, precor denotes any urgent request; supplicare, any humble request, addressed to a human being. Cic. Parad. v. 3. Noctu venire domum ad eum, precari, denique supplicare. (v. 232.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0027%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용