고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: supplicō, supplicāre, supplicāvī, supplicātum
1인칭 | 2인칭 | 3인칭 | ||
---|---|---|---|---|
현재 | 단수 | supplicā | ||
복수 | supplicāte | |||
미래 | 단수 | supplicātō | supplicātō | |
복수 | supplicātōte | supplicantō |
1인칭 | 2인칭 | 3인칭 | ||
---|---|---|---|---|
현재 | 단수 | supplicāre | ||
복수 | supplicāminī | |||
미래 | 단수 | supplicātor | supplicātor | |
복수 | supplicantor |
현재 | 완료 | 미래 | |
---|---|---|---|
능동태 | supplicāre | supplicāvisse | supplicātūrus esse |
수동태 | supplicārī | supplicātus esse | supplicātum īrī |
현재 | 완료 | 미래 | |
---|---|---|---|
능동태 | supplicāns | supplicātūrus | |
수동태 | supplicātus | supplicandus |
대격 | 탈격 | |
---|---|---|
형태 | supplicātum | supplicātū |
decretumque ut quinque dies circa omnia pulvinaria supplicaretur, victumaeque maiores immolarentur centum viginti. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XXX 287:4)
(티투스 리비우스, 로마 건국사, 287:4)
in Crustumino diem unum in ipso loco supplicatio fuit, et in Campania bos alenda publice data, Syracusanumque prodigium expiatum editis ab haruspicibus dis, quibus supplicaretur. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XLI 146:1)
(티투스 리비우스, 로마 건국사, 146:1)
divi divaeque in eo erant quibus quoque modo supplicaretur; (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XXIII 126:2)
(티투스 리비우스, 로마 건국사, 126:2)
Qualem nunc permutationem sacrificii, Praetextate, memorasti, invenio postea Compitalibus celebratam, cum ludi per urbem in compitis agitabantur, restituti scilicet a Tarquinio Superbo Laribus ac Maniae ex responso Apollinis, quo praeceptum est ut pro capitibus supplicaretur. (Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 34:2)
(, , 34:2)
Lūcīnae ānxiē supplicābāmus; (Oxford Latin Course II, Scintilla epistolam ad Quīntum scrībit 33:8)
(옥스포드 라틴 코스 2권, 33:8)
1. Rogare and orare denote simply a request as the quiet utterance of a wish; but the rogans (ὀργᾶν, ὀρέγεσθαι) feels himself al pari, on a par with the person whom he asks, and asks only a courtesy, like αἰτεῖν; the orans acknowledges the superiority of the other, and asks a benefit, like δεῖσθαι; whereas obsecrare and obtestari denote a passionate asking, as to conjure; but the obsecrans asks urgently, like λιπαρεῖν; the obtestans (from θέσσασθαι) in a suppliant manner. Cic. Att. xvi. 10. Igitur, mi Plance, rogo te atque etiam oro. Pseudocic. p. Red. 16. Pro mea vos salute non rogavit solum, verum etiam obsecravit. 2. Precari denotes the calm act of prayer, in which one raises one’s hand to heaven, like εύχεσθαι; but supplicare denotes the passionate act of supplication, in which one throws one’s self on one’s knees, or on the ground, and wrings one’s hands, like ἱκετεύειν. By hyperbole, however, precor denotes any urgent request; supplicare, any humble request, addressed to a human being. Cic. Parad. v. 3. Noctu venire domum ad eum, precari, denique supplicare. (v. 232.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0027%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용