고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: supplicō, supplicāre, supplicāvī, supplicātum
1인칭 | 2인칭 | 3인칭 | ||
---|---|---|---|---|
현재 | 단수 | supplicā | ||
복수 | supplicāte | |||
미래 | 단수 | supplicātō | supplicātō | |
복수 | supplicātōte | supplicantō |
1인칭 | 2인칭 | 3인칭 | ||
---|---|---|---|---|
현재 | 단수 | supplicāre | ||
복수 | supplicāminī | |||
미래 | 단수 | supplicātor | supplicātor | |
복수 | supplicantor |
현재 | 완료 | 미래 | |
---|---|---|---|
능동태 | supplicāre | supplicāvisse | supplicātūrus esse |
수동태 | supplicārī | supplicātus esse | supplicātum īrī |
현재 | 완료 | 미래 | |
---|---|---|---|
능동태 | supplicāns | supplicātūrus | |
수동태 | supplicātus | supplicandus |
대격 | 탈격 | |
---|---|---|
형태 | supplicātum | supplicātū |
Recreatus denique tandem, iussusque exsurgere, genibus nixus, usu linguae recuperate, concessionem delictorum sibi tribui supplicavit et veniam, eoque ad precandum admissa multitudo, cuius ora formido muta claudebat, periculo adhuc praestantioris ambiguo, ubi ille solo iussus attolli orandi signum exspectantibus diu monstravit, omnes clipeis telisque proiectis, manus precibus dederunt plura excogitantes, ut vincerent humilitate supplicandi regalem. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XVII, chapter 12 10:1)
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 12장 10:1)
Nemo ingemuit, nemo inclamavit patronorum, nihil cuiquam doluit, nemo est questus, nemo rem publicam imploravit, nemo supplicavit; (M. Tullius Cicero, De Oratore, LIBER PRIMVS 230:3)
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, 230:3)
12. Circa hoc tempus regem cupiditas incessit introducendi in familiam Lancastriae honores coelestes, unde papae Iulio supplicavit ut regem Henricum Sextum pro sancto canonizaret, inter alia argumento usus quod de rege ipso in regnum successuro tam clare vaticinatus esset. (FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM DECIMUM 12:1)
(, , 12:1)
Lūcīnae ānxiē supplicābāmus; (Oxford Latin Course II, Scintilla epistolam ad Quīntum scrībit 33:8)
(옥스포드 라틴 코스 2권, 33:8)
vīnum in terram fundit et Laribus supplicat: (Oxford Latin Course I, Quīntus mīlitēs spectat 14:2)
술을 땅에 붓고 라르 신들에게 빈다: (옥스포드 라틴 코스 1권, 14:2)
1. Rogare and orare denote simply a request as the quiet utterance of a wish; but the rogans (ὀργᾶν, ὀρέγεσθαι) feels himself al pari, on a par with the person whom he asks, and asks only a courtesy, like αἰτεῖν; the orans acknowledges the superiority of the other, and asks a benefit, like δεῖσθαι; whereas obsecrare and obtestari denote a passionate asking, as to conjure; but the obsecrans asks urgently, like λιπαρεῖν; the obtestans (from θέσσασθαι) in a suppliant manner. Cic. Att. xvi. 10. Igitur, mi Plance, rogo te atque etiam oro. Pseudocic. p. Red. 16. Pro mea vos salute non rogavit solum, verum etiam obsecravit. 2. Precari denotes the calm act of prayer, in which one raises one’s hand to heaven, like εύχεσθαι; but supplicare denotes the passionate act of supplication, in which one throws one’s self on one’s knees, or on the ground, and wrings one’s hands, like ἱκετεύειν. By hyperbole, however, precor denotes any urgent request; supplicare, any humble request, addressed to a human being. Cic. Parad. v. 3. Noctu venire domum ad eum, precari, denique supplicare. (v. 232.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0027%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용