뜻

1. 복수, 원수 갚기, 앙갚음

1. vengeance, revenge

예문

• Cui illa respondit: " Pater mi, si aperuisti os tuum ad Dominum, fac mihi, quodcumque pollicitus es, concessa tibi a Domino ultione atque victoria de hostibus tuis filiis Ammon ". (Biblia Sacra Vulgata, Liber Iudicum, 11 11:36)

  그러자 딸이 입타에게 말하였다. “아버지, 아버지께서는 주님께 직접 약속하셨습니다. 주님께서 아버지의 원수인 암몬 자손들에게 복수해 주셨으니, 이미 말씀하신 대로 저에게 하십시오.” (불가타 성경, 판관기, 11장 11:36)

• Deliberatum est tamen, id quoque lenius vindicari, quam criminum magnitudo poscebat, hactenus ultione porrecta, ut ad longinqua translati, amitterent copiam nostra vexandi, quos pericula formidare monebat scelerum conscientia diutius commissorum. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XVII, chapter 13 2:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 13장 2:1)

• Quadruplex igitur praemium, quod unus procinctus absolvit, nos quaesivimus et res publica, primo ultione parta de grassatoribus noxiis, deinde quod vobis abunde sufficient ex hostibus capta. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XVII, chapter 13 30:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 13장 30:1)

• At Germanicus, quamquam contracto exercitu et parata in defectores ultione, dandum adhuc spatium ratus, si recenti exemplo sibi ipsi consulerent, praemittit litteras ad Caecinam, venire se valida manu ac, ni supplicium in malos praesumant, usurum promisca caede. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER I, chapter 48 48:1)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 48장 48:1)

• infensus miles memoria laborum et adversum eludentis optatae totiens pugnae se quisque ultione et sanguine explebant. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER IV, chapter 25 25:6)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 25장 25:6)

유의어 사전

1. Vindicta (ἀναδέκτης) is an act of justice, like avenging: ultio (ἀλαλκεῖν, ἀλέξειν), an act of anger, like revenge; talio (τλῆναι), an act of retaliation. 2. Ultio, vindicatio, and talio, take place in consequence of the supreme authority of an individual; punitio, mulctatio, and castigatio, in consequence of the demand of others; pœna (ποινή, πεῖνα, πένομαι), as a punishment which the violated and offended law demands, by any mode of suffering; mulcta (μαλάξαι) as an amercement, which justice and equity demand, as a compensation for injuries done, especially a fine; castigatio, as a chastisement, which may serve to improve the individual, especially a rebuke. Pœna is for the general good; mulcta, for the good of the injured party; castigatio, for that of the guilty party. (v. 249.) 3. Pœnire means to punish, according to the principles of justice; whereas puniri, in Cicero, to take vengeance into one’s own hands.

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein