뜻

1. 멀리 떨어진, 벽지의
3. 어리석은, 멍청한, 어린, 바보같은, 변덕스러운

1. out of the way
2. devious
3. inconstant, erroneous, inconsistent, foolish

예문

• Nam et ipsa solitudo iam mihi bonam fiduciam tribuebat, si devius et frutectis absconditus sumpto remedio de iumenti quadripedis incurvo gradu rursum erectus in hominem, inspectante nullo, resurgerem. (Apuleius, Metamorphoses, book 4 1:6)

  (아풀레이우스, 변신, 4권 1:6)

• Per ignota itaque et palustres uligines devius tendens, insidiatricis manus locatae per abdita subito oppetisset accursu, ni necessitatis adiumento postremo, per labilem limum incitato iumento digressus, legionum se gremiis immersisset, post abruptum periculum, cui adeo proximus fuit, ut galeam eius cubicularius ferens, auro lapillisque distinctam, cum ipso tegmine penitus interiret, nec postea vivus reperiretur aut interfectus. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXVII, chapter 10 11:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 10장 11:1)

• Totus enim devius ab aequitate dilapsus, iamque eruditior ad laedendum, in modum harenariae ferae, si admotus quisquam fabricae diffugisset, ad ultimam rabiem saeviebat. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXIX, chapter 1 27:2)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 1장 27:2)

• paulum si devius hostis torsit iter, cecidere minae tumefactaque frustra colla sedent, irasque sui bibit ipse veneni. (Statius, P. Papinius, Thebais, book 11 11:159)

  (스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, , 11권 11:159)

• Omnis nam que improbus quoniam ipse devius disciplinae est, aliorum lapsus non solum pro sui erroris solatio accipit, quod consortes invenerit culpae: (Sanctus Ambrosius, De Noe et Arca, Caput XXX 3:7)

  (성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 30장 3:7)