고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: favor, favōris
Qui cum multos videret nimio favore lusus meos spectare gestientes, obserata fore atque singulis eorum seorsus admissis, stipes acceptans non parvas summulas diurnas corradere consuerat. (Apuleius, Metamorphoses, book 10 19:3)
(아풀레이우스, 변신, 10권 19:3)
ad consaeptum caveae prosequente populo pompatico favore deducor: (Apuleius, Metamorphoses, book 10 29:5)
(아풀레이우스, 변신, 10권 29:5)
Venus ecce cum magno favore caveae in ipso meditullio scaenae, circumfuso populo laetissimorum parvulorum, dulce surridens constitit amoene: (Apuleius, Metamorphoses, book 10 32:1)
(아풀레이우스, 변신, 10권 32:1)
Proinde Romam ingressus imperil virtutumque omnium larem, cum venisset ad rostra, perspectissimum priscae potentiae forum, obstipuit, perque omne latus quo se oculi contulissent, miraculorum densitate praestrictus, allocutus nobilitatem in curia, populumque e tribunali, in palatium receptus favore multiplici, laetitia fruebatur optata, et saepe, cum equestres ederet ludos, dicacitate plebis oblectabatur, nec superbae nec a libertate coalita desciscentis, reverenter modum ipse quoque debitum servans. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XVI, chapter 10 13:1)
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 10장 13:1)
Nec finiri perpessi quae dicebantur, stridore dentium infrendentes, ardoremque pugnandi hastis illidendo scuta monstrantes, in hostem se duci iam conspicuum exorabant, caelestis dei favore, fiduciaque sui, et fortunati rectoris expertis virtutibus freti, atque (ut exitus docuit) salutaris quidam genius praesens ad dimicandum eos (dum adesse potuit), incitabat. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XVI, chapter 12 13:1)
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 12장 13:1)
1. Studium is usually the attachment and dependent feeling of the lower towards the higher, of the soldier towards the general, of the subject towards the ruler, of the scholar towards the teacher, of the individual towards his party; whereas favor is the love and favor of the higher towards the lower, of the public towards the player, of the people towards the candidate, of the judge towards one of the parties, etc.; lastly, benevolentia is love and good-will towards one of equal rank. In Cic. Rosc. Com. 10. Quod studium et quem favorem secum in scenam attulit Panurgus? the public is first considered as an auditor, then as a judge of the player. Orat. i. 21. Ego qui incensus essem studio utriusque vestrûm, Crassi vero etiam amore. 2. Studium, favor, and benevolentia, denote a temporary affection, occasioned by and contracted from external circumstances,—consequently, of a quieter, or entirely latent sort; whereas amor is love deeply rooted in the soul, bordering on passion. Cic. Fam. i. 9. Nihil est quod studio et benevolentia vel potius amore effici non possit. Att. v. 10. Amores hominum in te, et in nos quædam benevolentia. 3. Favor is, subjectively, the favor which a person entertains towards another, in opp. almost to invidentia; whereas gratia is, objectively, the favor in which a person stands with another, in opp. to invidia. (iv. 106.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0065%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용