라틴어-한국어 사전 검색

honestō

고전 발음: [] 교회 발음: []

형태정보

  • (honestus의 남성 단수 여격형) 고귀한 (이)에게

    형태분석: honest(어간) + ō(어미)

  • (honestus의 남성 단수 탈격형) 고귀한 (이)로

    형태분석: honest(어간) + ō(어미)

  • (honestus의 중성 단수 여격형) 고귀한 (것)에게

    형태분석: honest(어간) + ō(어미)

  • (honestus의 중성 단수 탈격형) 고귀한 (것)로

    형태분석: honest(어간) + ō(어미)

honestus

1/2변화 형용사; 상위500위 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: honestus, honesta, honestum

어원: honos([[honor]])

  1. 고귀한, 기품 있는, 위엄 있는, 존경할 만한, 훌륭한
  2. 명예가 되는, 영광스러운, 신분에 맞는, 덕 있는, 고결한
  3. 잘 생긴, 아름다운, 수려한, 멋진
  1. Full of or regarded with honor or honour; honorable or honourable, of high birth, noble, distinguished, respectable, eminent.
  2. Bringing or deserving honor or honour; worthy, creditable, respectable; decent, virtuous.
  3. (of one's appearance) Fine, handsome, beautiful, becoming, noble.

격변화 정보

1/2변화
남성 여성 중성
단수 복수 단수 복수 단수 복수
주격 honestus

고귀한 (이)가

honestī

고귀한 (이)들이

honesta

고귀한 (이)가

honestae

고귀한 (이)들이

honestum

고귀한 (것)가

honesta

고귀한 (것)들이

속격 honestī

고귀한 (이)의

honestōrum

고귀한 (이)들의

honestae

고귀한 (이)의

honestārum

고귀한 (이)들의

honestī

고귀한 (것)의

honestōrum

고귀한 (것)들의

여격 honestō

고귀한 (이)에게

honestīs

고귀한 (이)들에게

honestae

고귀한 (이)에게

honestīs

고귀한 (이)들에게

honestō

고귀한 (것)에게

honestīs

고귀한 (것)들에게

대격 honestum

고귀한 (이)를

honestōs

고귀한 (이)들을

honestam

고귀한 (이)를

honestās

고귀한 (이)들을

honestum

고귀한 (것)를

honesta

고귀한 (것)들을

탈격 honestō

고귀한 (이)로

honestīs

고귀한 (이)들로

honestā

고귀한 (이)로

honestīs

고귀한 (이)들로

honestō

고귀한 (것)로

honestīs

고귀한 (것)들로

호격 honeste

고귀한 (이)야

honestī

고귀한 (이)들아

honesta

고귀한 (이)야

honestae

고귀한 (이)들아

honestum

고귀한 (것)야

honesta

고귀한 (것)들아

원급 비교급 최상급
형용사 honestus

고귀한 (이)가

honestior

더 고귀한 (이)가

honestissimus

가장 고귀한 (이)가

부사 honestē

고귀하게

honestius

더 고귀하게

honestissimē

가장 고귀하게

예문

  • Erat unus intus Nervius nomine Vertico, loco natus honesto, qui a prima obsidione ad Ciceronem perfugerat suamque ei fidem praestiterat. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, QVINTVS, XLV 45:2)

    (카이사르, 갈리아 전기, 5권, 45장 45:2)

  • Quos Pompeius, quod erant honesto loco nati et instructi liberaliter magnoque comitatu et multis iumentis venerant virique fortes habebantur et in honore apud Caesarem fuerant, quodque novum et praeter consuetudinem acciderat, omnia sua praesidia circumduxit atque ostentavit. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, TERTIVS 61:1)

    (카이사르, 내란기, 3권 61:1)

  • Pontianus enim filiam Rufini male compertam non modo heredem non reliquit, sed ne honesto quidem legato impertiuit, quippe qui ei ad ignominiam lintea adscribi ducentorum fere denariorum iusserit, ut intellegeretur iratus potius aestimasse eam quam oblitus praeterisse. (Apuleius, Apologia 95:7)

    (아풀레이우스, 변명 95:7)

  • Nam si quis honesto loco natus adeat pontificem maximum atque offerat ad sacerdotium filiam suam, cuius dumtaxat salvis religionum observationibus ratio haberi possit, gratia Papiae legis per senatum fit. (Aulus Gellius, Attic Nights, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, XII 13:2)

    (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 13:2)

  • Quod sumptum atque epulas victu praeponis honesto et alio in loco: (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Quartus, XVI 7:2)

    (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 7:2)

유의어 사전

1. Bonus, bene moratus, probus, and frugi, denote a low degree of morality, in which a man keeps himself free from blame and punishment, hatred and contempt:—bonus (anciently duonus, δύναμαι), in the popular sense, in which benevolence and goodness of heart constitute the principal part of morality, in opp. to malus, like ἀγαθός; bene moratus, in a more philosophical sense, as an acquired character, in which, before all things, self-control, conscientiousness, and freedom from common selfishness are cultivated, like εὔτροπος, probus πραΰς), so far as a man injures no one, nor does what is unjust, as a worthy, upright, just man; frugi, so far as a man, by discretion, conscientiousness, and diligence, qualifies himself to be useful in practical life, in opp. to nequam, like χρηστός. Quintil. vi. 4, 11. Non est altercandi ars . . . res animi jacentis et mollis supra modum frontis, fallitque plerumque quod probitas vocatur, quæ est imbecillitas. Dic. Dejot. 10. Frugi hominem dici non multum laudis habet in rege. Quintil. i. 6, 29. 2. Whereas honestus and sanctus denote a higher degree of morality, which, from higher motives, rises above the standard of ordinary men, and what is called social morality; honestus, as an honorable and chivalrous spirit and demeanor, derived from a principle of honor and distinction, in opp. to turpis; sanctus, as a saintly and holy spirit, derived from a principle of piety. (v. 347.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein

유의어

  1. 잘 생긴

관련어

시기별 사용빈도

전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0282%

SEARCH

MENU NAVIGATION