뜻

1. 구입, 구매, 매입
2. 소유물, 재산
3. 노예, 시주자

1. The formal taking possession of goods bought; purchase
2. property
3. slave (purchased)

예문

• Cum enim M. Marius Gratidianus aedis Oratae vendidisset neque servire quandam earum aedium partem in mancipi lege dixisset, defendebamus, quicquid fuisset incommodi in mancipio, id si venditor scisset neque declarasset, praestare debere. (M. Tullius Cicero, De Oratore, LIBER PRIMVS 178:3)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, 178:3)

• nempe quia postulabat haec, salutem ab se peti, precariam nos incolumitatem habere a quibus ipse libertatem accepisset, esse arbitrium suum de re publica, quaerenda esse arma putasti quibus dominari prohiberetur, scilicet ut illo prohibito rogaremus alterum qui se in eius locum reponi pateretur, an ut esset sui iuris ac mancipi res publica? (M. Tullius Cicero, Letters to and from Brutus, LIBER PRIMVS, letter 16 4:3)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스와 주고 받은 편지들, , 4:3)

• Abalienatio est eius rei quae mancipi est aut traditio alteri nexu aut in iure cessio inter quos ea iure civili fieri possunt. (M. Tullius Cicero, M.Tvlli Ciceronis Topica, chapter 5 3:4)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 5장 3:4)

• Internuntium, puto, illum sollicitatoris arripi et denudari iussit, flagella et uerbera et omne genus cruciatus poposcit, in plagas deterrimi mancipi uix inbecillitatem muliebris manus continuit. (Seneca, Controversiae, book 2, Quidam cum haberet formosam uxorem, peregre profectus est. in uiciniam mulieris peregrinus mercator commigrauit; ter illam appellauit de stupro adiectis pretiis; negauit illa. decessit mercator, testamento heredem omnibus bonis reliquit formosam et adiecit 4:3)

  (세네카, , , 4:3)

• Iavan, Thubal et Mosoch ipsi institores tui; mancipia et vasa aerea adduxerunt tibi in commutationem populo tuo. (Biblia Sacra Vulgata, Prophetia Ezechielis, 27 27:13)

  야완, 투발, 메섹도 너와 장사를 하여, 노예와 구리 연장을 주고 네 물품들을 가져갔고, (불가타 성경, 에제키엘서, 27장 27:13)

유의어 사전

1. Servus, ancilla, famulus, and mancipium, denote a servant who is not free, a slave; minister, one who is free, or only in subordination. Plin. Ep. x. 97. Ancillæ, quæ ministræ dicebantur; that is, in Christian assemblies. 2. Servus (from εἴρερος) means a slave, in a political and juridical sense, as in a state of subjugation, in opp. to dominus, Cic. Verr. iv. 50, like δοῦλος and δμώς; famulus (χαμαλός?) in a patriarchal sense, as belonging to and part of the family, in opp. to herus, Cic. Off. ii. 7, like οἰκέτης; mancipium, in an economical sense, as a possession and marketable commodity, like ἀνδράποδον. 3. Serva means a female slave, with especial reference to her legal condition; ancilla, in ordinary life, as the feminine of servus. Servitus denotes slavery, quite indifferently, as a regular, natural, legal state; whereas servitium, either with contempt or compassion, as an irregular, compulsory, ignominious state. Most prose writers, however, use servitus merely as the abstract; servitium, and especially servitia, as the concrete term for servi. (v. 136.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein