라틴어-한국어 사전 검색

mancipiō

고전 발음: [] 교회 발음: []

형태정보

  • (mancipium의 단수 여격형) 구입에게

    형태분석: mancipi(어간) + ō(어미)

  • (mancipium의 단수 탈격형) 구입으로

    형태분석: mancipi(어간) + ō(어미)

mancipium

2변화 명사; 중성 자동번역 상위5000위 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: mancipium, mancipiī

어원: manceps(대리인, 계약인)

  1. 구입, 구매, 매입
  2. 소유물, 재산
  3. 노예, 시주자
  1. The formal taking possession of goods bought; purchase
  2. property
  3. slave (purchased)

격변화 정보

2변화
단수 복수
주격 mancipium

구입이

mancipia

구입들이

속격 mancipiī, mancipī

구입의

mancipiōrum

구입들의

여격 mancipiō

구입에게

mancipiīs

구입들에게

대격 mancipium

구입을

mancipia

구입들을

탈격 mancipiō

구입으로

mancipiīs

구입들로

호격 mancipium

구입아

mancipia

구입들아

예문

  • argentum οἴχεται. minas quadraginta accepisti a Callicle, et ille aedis mancipio abs te accepit? (T. Maccius Plautus, Trinummus, act 2, scene 4 4:31)

    (티투스 마키우스 플라우투스, , , 4:31)

  • tunc is moratus non est, sed statim rationibus doctissime quaesitis secundum mare mercatus est possessionem loco salubri ab senatuque populoque Romano petit, ut liceret transferre oppidum, constituitque moenia et areas divisit nummoque sestertio singulis municipibus mancipio dedit. (Vitruvius Pollio, De Architectura, LIBER PRIMUS, chapter 4 5:47)

    (비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, , 4장 5:47)

  • At idem postea Alexandrina perfidia deceptus ultimo mancipio transfodiendum se praebuit, tum demum intellecta inani iactatione cognominis sui. (Seneca, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 80:4)

    (세네카, , 80:4)

  • servos quoque Silani ut tormentis interrogarentur actor publicus mancipio acceperat. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER III, chapter 67 67:4)

    (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 67장 67:4)

  • sic alid ex alio numquam desistet oriri vitaque mancipio nulli datur, omnibus usu. (Lucretius, De Rerum Natura, Liber Tertius 25:22)

    (루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, 25:22)

유의어 사전

1. Servus, ancilla, famulus, and mancipium, denote a servant who is not free, a slave; minister, one who is free, or only in subordination. Plin. Ep. x. 97. Ancillæ, quæ ministræ dicebantur; that is, in Christian assemblies. 2. Servus (from εἴρερος) means a slave, in a political and juridical sense, as in a state of subjugation, in opp. to dominus, Cic. Verr. iv. 50, like δοῦλος and δμώς; famulus (χαμαλός?) in a patriarchal sense, as belonging to and part of the family, in opp. to herus, Cic. Off. ii. 7, like οἰκέτης; mancipium, in an economical sense, as a possession and marketable commodity, like ἀνδράποδον. 3. Serva means a female slave, with especial reference to her legal condition; ancilla, in ordinary life, as the feminine of servus. Servitus denotes slavery, quite indifferently, as a regular, natural, legal state; whereas servitium, either with contempt or compassion, as an irregular, compulsory, ignominious state. Most prose writers, however, use servitus merely as the abstract; servitium, and especially servitia, as the concrete term for servi. (v. 136.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein

유의어

  1. 소유물

  2. 노예

관련어

시기별 사용빈도

전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0030%

SEARCH

MENU NAVIGATION