고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: mancipium, mancipiī
statimque ad maritimas civitates misit convocans ad coemptionem Iudaicorum mancipiorum, promittens se nonaginta mancipia talento distracturum, non exspectans vindictam, quae eum ab Omnipotente esset consecutura. (Biblia Sacra Vulgata, Liber II Maccabaeorum, 8 8:11)
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 8장 8:11)
Cuius rei causam esse ait, quod eiusmodi condicionis mancipia insignia esse in vendundo deberent, ut emptores errare et capi non possent, neque lex vendundi opperienda esset, sed oculis iam praeciperent quodnam esset mancipiorum genus; (Aulus Gellius, Attic Nights, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, IV 3:1)
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 3:1)
Socors et somniculosum genus id mancipiorum,otiis, campo, circo, theatris, aleae, popinae, lupanaribus consuetum, numquam non easdem ineptias somniat; (Columella, Lucius Junius Moderatus, Res Rustica, book 1, chapter 8 2:1)
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 1권, 8장 2:1)
vectigal quoque quintae et vicesimae venalium mancipiorum remissum, specie magis quam vi, quia cum venditor pendere iuberetur, in partem pretii emptoribus adcrescebat. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER XIII, chapter 31 31:3)
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 31장 31:3)
ac vi tempestatum Cythnum insulam detrusus et militum quosdam ex Oriente commeantium adscivit vel abnuentis interfici iussit, et spoliatis negotiatoribus mancipiorum valentissimum quemque armavit. (Cornelius Tacitus, Historiae, LIBER II, chapter 8 8:4)
(코르넬리우스 타키투스, 역사, , 8장 8:4)
1. Servus, ancilla, famulus, and mancipium, denote a servant who is not free, a slave; minister, one who is free, or only in subordination. Plin. Ep. x. 97. Ancillæ, quæ ministræ dicebantur; that is, in Christian assemblies. 2. Servus (from εἴρερος) means a slave, in a political and juridical sense, as in a state of subjugation, in opp. to dominus, Cic. Verr. iv. 50, like δοῦλος and δμώς; famulus (χαμαλός?) in a patriarchal sense, as belonging to and part of the family, in opp. to herus, Cic. Off. ii. 7, like οἰκέτης; mancipium, in an economical sense, as a possession and marketable commodity, like ἀνδράποδον. 3. Serva means a female slave, with especial reference to her legal condition; ancilla, in ordinary life, as the feminine of servus. Servitus denotes slavery, quite indifferently, as a regular, natural, legal state; whereas servitium, either with contempt or compassion, as an irregular, compulsory, ignominious state. Most prose writers, however, use servitus merely as the abstract; servitium, and especially servitia, as the concrete term for servi. (v. 136.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0030%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용
