뜻

1. 불가피한, 피할수 없는
2. 필수적인, 불가결한, 꼭 필요한
3. 친척의, 인척의

1. unavoidable, inevitable
2. indispensable, requisite
3. (substantive) relative, kinsman, connection, client

예문

• ergo satis abunde videtur fecisse, qui ex singulis doctrinis partes et rationes earum mediocriter habet notas, eas quae necessariae sunt ad architecturam, uti, si quid de his rebus et artibus iudicare et probare opus fuerit, ne deficiatur. (Vitruvius Pollio, De Architectura, LIBER PRIMUS, chapter 1 2:72)

  (비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, , 1장 2:72)

• Quantum animo considerare potui, de copiis, quae sunt necessariae in aedificiorum comparationibus, et quibus temperaturis e rerum natura principiorum habere videantur mixtionem quaeque insunt in singulis generibus virtutes et vitia, uti non sint ignota aedificantibus, exposui. (Vitruvius Pollio, De Architectura, LIBER SECUNDUS, chapter 10 11:11)

  (비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, , 10장 11:11)

• Nec minus mensurarum rationes, quae in omnibus operibus videntur necessariae esse, ex corporis membris collegerunt, uti digitum, palmum, pedem, cubitum, et eas distribuerunt in perfectum numerum, quem Graeci τέλειον dicunt. (Vitruvius Pollio, De Architectura, LIBER TERTIUS, chapter 1 2:16)

  (비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, , 1장 2:16)

• Sed ut huius generis exercitationes cibique necessariae sunt, sic athletici supervacui: (Aulus Cornelius Celsus, De Medicina, Liber I, chapter 1 2:12)

  (켈수스, 의학에 관하여, , 1장 2:12)

• Sed purgationes quoque, ut interdum necessariae sunt, sic, ubi frequentes sunt, periculum adferunt: (Aulus Cornelius Celsus, De Medicina, Liber I, chapter 3 4:104)

  (켈수스, 의학에 관하여, , 3장 4:104)

유의어 사전

1. Necessarius means any one to whom one is bound by a permanent connection, whether of an official kind, as collega, patronus, cliens, or of a private nature, as familiaris, amicus, like προσήκοντες; propinquus, any one to whom one is bound by a family connection, a relation, like ἀγχιστεῖς and ἔται, as a species of cognatus and consanguineus, related by blood; affinis, a relation by marriage, or in law, like κηδεστής. 2. Cognatio is the relationship by blood existing among members of the same family, like σύναιμος; consanguinitas, the relationship of nations by derivation from a common origin, like συγγενής. Cæs. B. G. vii. 32. Hominem summæ potentiæ et magnæ cognationis: comp. with i. 11. Ambarri necessarii et consanguinei Æquorum. Liv. vii. 9. Suet. Cl. 25. Justin, xviii. 5. (v. 179.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein