뜻

1. 불가피한, 피할수 없는
2. 필수적인, 불가결한, 꼭 필요한
3. 친척의, 인척의

1. unavoidable, inevitable
2. indispensable, requisite
3. (substantive) relative, kinsman, connection, client

예문

• In castris Pompei videre licuit trichilas structas, magnum argenti pondus expositum, recentibus caespitibus tabernacula constrata, Lucii etiam Lentuli et nonnullorum tabernacula protecta edera, multaque praeterea, quae nimiam luxuriam et victoriae fiduciam designarent, ut facile existimari posset nihil eos de eventu eius diei timuisse, qui non necessarias conquirerent voluptates. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, TERTIVS 96:1)

  (카이사르, 내란기, 3권 96:1)

• Contra ii, qui se Empiricos ab experientia nominant, evidentes quidem causas ut necessarias amplectuntur: (Aulus Cornelius Celsus, De Medicina, Liber I, Prooemium 1:72)

  (켈수스, 의학에 관하여, , 1:72)

• Contra ii, qui se ENPIRICOS ab experientia nominant, euidentes quidem causas ut necessarias amplectuntur: (Aulus Cornelius Celsus, De Medicina, book 1, chapter pr 27:1)

  (켈수스, 의학에 관하여, 1권, 머리말 27:1)

• Sed ut est difficultatum paene omnium diligens ratio victrix, multa mente versans et varia, id tandem repperit solum, ut anni maturitate non exspectata, barbaris occurreret insperatus, firmatoque consilio, XX dierum frumentum, ex eo quod erat in sedibus consumendum, ad usus diuturnitatem excoctum, bucellatum (ut vulgo appellant,) umeris imposuit libentium militum, hocque subsidio fretus, secundis (ut ante,) auspiciis profectus est, intra mensem quintum vel sextum, duas expeditiones consummari posse urgentes et necessarias arbitratus. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XVII, chapter 8 2:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 8장 2:1)

• tibi autem, Maxime, habeo gratiam propensam, cum has quoque appendices defensionis meae iccirco necessarias, quia accusationi rependuntur, tam attente audis. (Apuleius, Apologia 12:3)

  (아풀레이우스, 변명 12:3)

유의어 사전

1. Necessarius means any one to whom one is bound by a permanent connection, whether of an official kind, as collega, patronus, cliens, or of a private nature, as familiaris, amicus, like προσήκοντες; propinquus, any one to whom one is bound by a family connection, a relation, like ἀγχιστεῖς and ἔται, as a species of cognatus and consanguineus, related by blood; affinis, a relation by marriage, or in law, like κηδεστής. 2. Cognatio is the relationship by blood existing among members of the same family, like σύναιμος; consanguinitas, the relationship of nations by derivation from a common origin, like συγγενής. Cæs. B. G. vii. 32. Hominem summæ potentiæ et magnæ cognationis: comp. with i. 11. Ambarri necessarii et consanguinei Æquorum. Liv. vii. 9. Suet. Cl. 25. Justin, xviii. 5. (v. 179.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein