라틴어-한국어 사전 검색

praeditae

고전 발음: [] 교회 발음: []

형태정보

  • (praeditus의 여성 단수 속격형)

    형태분석: praedit(어간) + ae(어미)

  • (praeditus의 여성 단수 여격형)

    형태분석: praedit(어간) + ae(어미)

  • (praeditus의 여성 복수 주격형)

    형태분석: praedit(어간) + ae(어미)

  • (praeditus의 여성 복수 호격형)

    형태분석: praedit(어간) + ae(어미)

praeditus

1/2변화 형용사; 상위5000위 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: praeditus, praedita, praeditum

어원: prae(~앞에, ~에 앞서) + datus(선물, 재능)

  1. (frequent, Classical, construed with the ablative) endowed, gifted, or provided with, possessed of something (above others)
  2. (post-Augustean, of a deity, construed with the dative) placed or set over, presiding over any thing

예문

  • Dominantes in potestatibus suis, homines magni virtute et prudentia sua praediti, nuntiantes in prophetiis, (Biblia Sacra Vulgata, Liber Ecclesiasticus, 44 44:3)

    그들은 자신들의 왕국에서 다스리던 이들과 권세로 이름을 떨친 사람들, 지각으로 조언자가 된 이들과 예언을 선포한 이들이다. (불가타 성경, 집회서, 44장 44:3)

  • Atque ille non ita amplis rebus patris gestis neque tam excellenti dignitate maiorum parta neque tantis clientelis nominisque claritate praeditus in rem publicam est ingressus. (CAESAR, INCERTI AVCTORIS DE BELLO AFRICO 22:6)

    (카이사르, 아프리카 전기 22:6)

  • Tu contra et patris nobilitate et dignitate et per te ipse satis animi magnitudine diligentiaque praeditus nonne eniteris et proficisceris ad paternas clientelas auxilium tibi reique publicae atque optimo cuique efflagitatum?' (CAESAR, INCERTI AVCTORIS DE BELLO AFRICO 22:7)

    (카이사르, 아프리카 전기 22:7)

  • Caesar item producit copias celeriterque eis instructis ante suas munitiones quae erant in campo consistit, sine dubio existimans ultro adversarios, cum tam magnis copiis auxiliisque regis essent praediti promptiusque prosiluissent, acie secum concursuros propiusque se accessuros. (CAESAR, INCERTI AVCTORIS DE BELLO AFRICO 58:2)

    (카이사르, 아프리카 전기 58:2)

  • Scito enim et illud, quod nulli invidet vir bonitate praeditus. (Publilius Syrus, Sententiae, 6 6:94)

    (푸블릴리우스 시루스, 격언집, 6:94)

유의어 사전

1. Præditus (præ-θετός) refers to a distinction which sheds lustre; instructus and exstructus to a qualification which attests usefulness; ornatus refers to both, for ornamentum is not, on the one side, that which is merely of use, like instrumentum, nor, on the other, that which is merely for show, like decus, but that which is of such eminent utility as to be prized even as an ornament. Instructus paints the qualification, etc., as a perfection which protects and secures; ornatus, as an accomplishment of an imposing nature. It is only in a higher point of view, and with reference to ideal claims, that ornatus is considered as a want; but, according to ordinary pretensions, it passes for a distinction of life. Cic. Phil. x. 4. Græcia copiis non instructa solum, sed etiam ornata. Sen. Tranq. 9. Sicut plerisque libri non studiorum instrumenta, sed cœnationum ornamenta sunt. 2. Instructus refers to persons and things, which act either offensively or defensively; exstructus to things which are for the most part only destined to be acted upon; for example, we say, instructæ naves but exstructæ mensæ. The exstructa are absolutely ready; the instructa are only relatively so, only fully prepared to be employed according to their destination. (iii. 260.) 3. Instructus refers to the possession of the means; paratus to the readiness of the possessor to employ them. (vi. 175.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein

유의어

  1. endowed

    • adfectus (부여받은, 주어진, 소유한)

관련어

시기별 사용빈도

전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0029%

SEARCH

MENU NAVIGATION