고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: praeditus, praedita, praeditum
남성 | 여성 | 중성 | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
단수 | 복수 | 단수 | 복수 | 단수 | 복수 | |
주격 | praeditus | praeditī | praedita | praeditae | praeditum | praedita |
속격 | praeditī | praeditōrum | praeditae | praeditārum | praeditī | praeditōrum |
여격 | praeditō | praeditīs | praeditae | praeditīs | praeditō | praeditīs |
대격 | praeditum | praeditōs | praeditam | praeditās | praeditum | praedita |
탈격 | praeditō | praeditīs | praeditā | praeditīs | praeditō | praeditīs |
호격 | praedite | praeditī | praedita | praeditae | praeditum | praedita |
Atque ille non ita amplis rebus patris gestis neque tam excellenti dignitate maiorum parta neque tantis clientelis nominisque claritate praeditus in rem publicam est ingressus. (CAESAR, INCERTI AVCTORIS DE BELLO AFRICO 22:6)
(카이사르, 아프리카 전기 22:6)
Tu contra et patris nobilitate et dignitate et per te ipse satis animi magnitudine diligentiaque praeditus nonne eniteris et proficisceris ad paternas clientelas auxilium tibi reique publicae atque optimo cuique efflagitatum?' (CAESAR, INCERTI AVCTORIS DE BELLO AFRICO 22:7)
(카이사르, 아프리카 전기 22:7)
Scito enim et illud, quod nulli invidet vir bonitate praeditus. (Publilius Syrus, Sententiae, 6 6:94)
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 6:94)
"Corporis habitudine praeditus quove nomine nuncupatus hic iste Chaldaeus est?" (Apuleius, Metamorphoses, book 2 13:4)
(아풀레이우스, 변신, 2권 13:4)
At ego, quamquam graviter suscensens errori Fotidis, quae me dum avem fabricat, perfecit asinum, isto tamen vel unico solacio aerumnabilis deformitatis meae recreabar, quod auribus grandissimis praeditus cuncta longule etiam dissita facillime sentiebam. (Apuleius, Metamorphoses, book 9 15:7)
(아풀레이우스, 변신, 9권 15:7)
1. Præditus (præ-θετός) refers to a distinction which sheds lustre; instructus and exstructus to a qualification which attests usefulness; ornatus refers to both, for ornamentum is not, on the one side, that which is merely of use, like instrumentum, nor, on the other, that which is merely for show, like decus, but that which is of such eminent utility as to be prized even as an ornament. Instructus paints the qualification, etc., as a perfection which protects and secures; ornatus, as an accomplishment of an imposing nature. It is only in a higher point of view, and with reference to ideal claims, that ornatus is considered as a want; but, according to ordinary pretensions, it passes for a distinction of life. Cic. Phil. x. 4. Græcia copiis non instructa solum, sed etiam ornata. Sen. Tranq. 9. Sicut plerisque libri non studiorum instrumenta, sed cœnationum ornamenta sunt. 2. Instructus refers to persons and things, which act either offensively or defensively; exstructus to things which are for the most part only destined to be acted upon; for example, we say, instructæ naves but exstructæ mensæ. The exstructa are absolutely ready; the instructa are only relatively so, only fully prepared to be employed according to their destination. (iii. 260.) 3. Instructus refers to the possession of the means; paratus to the readiness of the possessor to employ them. (vi. 175.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0029%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용