라틴어-한국어 사전 검색

praeditīs

고전 발음: [] 교회 발음: []

형태정보

  • (praeditus의 남성 복수 여격형)

    형태분석: praedit(어간) + īs(어미)

  • (praeditus의 남성 복수 탈격형)

    형태분석: praedit(어간) + īs(어미)

  • (praeditus의 여성 복수 여격형)

    형태분석: praedit(어간) + īs(어미)

  • (praeditus의 여성 복수 탈격형)

    형태분석: praedit(어간) + īs(어미)

  • (praeditus의 중성 복수 여격형)

    형태분석: praedit(어간) + īs(어미)

  • (praeditus의 중성 복수 탈격형)

    형태분석: praedit(어간) + īs(어미)

praeditus

1/2변화 형용사; 상위5000위 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: praeditus, praedita, praeditum

어원: prae(~앞에, ~에 앞서) + datus(선물, 재능)

  1. (frequent, Classical, construed with the ablative) endowed, gifted, or provided with, possessed of something (above others)
  2. (post-Augustean, of a deity, construed with the dative) placed or set over, presiding over any thing

예문

  • Litteris autem sanctitatis tuae quibus ingentes texuisti quaestiones, respondere operosissimum est etiam otiosis et multo maiore, quam nos sumus, praeditis facultate disserendi et acrimonia intellegendi. (Augustine, Saint, Epistulae. Selections., 38. (A. D. 415 Epist. CLIX) Domino Beatissimo Ac Venerabili et Desiderabili Fratri et Consacerdoti Meo Evodio et Tecum Fratribus Augustinus et Mecum Fratres In Domino salutem 1:3)

    (아우구스티누스, 편지들, 1:3)

  • Namque is adultis iam tribus liberis doctrina instructis et verecundia praeditis vivebat gloriosus. (Apuleius, Metamorphoses, book 9 32:2)

    (아풀레이우스, 변신, 9권 32:2)

  • neque post bella ciuilia aut in contione aut per edictum ullos militum commilitones appellabat, sed milites, ac ne a filiis quidem aut priuignis suis imperio praeditis aliter appellari passus est, ambitiosius id existimans, quam aut ratio militaris aut temporum quies aut sua domusque suae maiestas postularet. (C. Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum, Divus Augustus, chapter 25 1:1)

    (가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, , 25장 1:1)

  • cum praenominibus cognominibusque uariis distingueretur, Luci praenomen consensu repudiauit, postquam e duobus gentilibus praeditis eo alter latrocinii, caedis alter conuictus est. (C. Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum, Tiberius, chapter 1 2:2)

    (가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, , 1장 2:2)

  • proinde quasi bonis et fortibus et magno animo praeditis ulla sit ad rem publicam adeundi causa iustior, quam ne pareant inprobis neve ab isdem lacerari rem publicam patiantur, cum ipsi auxilium ferre, si cupiant, non queant. (M. Tullius Cicero, De Republica, Liber Primus 14:3)

    (마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, 14:3)

유의어 사전

1. Præditus (præ-θετός) refers to a distinction which sheds lustre; instructus and exstructus to a qualification which attests usefulness; ornatus refers to both, for ornamentum is not, on the one side, that which is merely of use, like instrumentum, nor, on the other, that which is merely for show, like decus, but that which is of such eminent utility as to be prized even as an ornament. Instructus paints the qualification, etc., as a perfection which protects and secures; ornatus, as an accomplishment of an imposing nature. It is only in a higher point of view, and with reference to ideal claims, that ornatus is considered as a want; but, according to ordinary pretensions, it passes for a distinction of life. Cic. Phil. x. 4. Græcia copiis non instructa solum, sed etiam ornata. Sen. Tranq. 9. Sicut plerisque libri non studiorum instrumenta, sed cœnationum ornamenta sunt. 2. Instructus refers to persons and things, which act either offensively or defensively; exstructus to things which are for the most part only destined to be acted upon; for example, we say, instructæ naves but exstructæ mensæ. The exstructa are absolutely ready; the instructa are only relatively so, only fully prepared to be employed according to their destination. (iii. 260.) 3. Instructus refers to the possession of the means; paratus to the readiness of the possessor to employ them. (vi. 175.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein

유의어

  1. endowed

    • adfectus (부여받은, 주어진, 소유한)

관련어

시기별 사용빈도

전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0029%

SEARCH

MENU NAVIGATION