뜻

1. I lure or entice
2. I summon or evoke

예문

• At illi, defectionis, ad quam coercendam evocabantur, auctores, vulgaverant fama Bactrianos equites a rege omnes, ut occiderentur, accersi, idque imperatum ipsis non sustinuisse tamen exequi, ne inexpiabile in populares facinus admitterent. (Curtius Rufus, Quintus, Historiae Alexandri Magni, book 7, chapter 6 18:1)

  (쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 7권, 6장 18:1)

• excessere quia ante expugnationem evocabantur ab hostibus numina propter vitanda sacrilegia. (Maurus Servius Honoratus, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SECVNDVM COMMENTARIVS., commline 351 316:1)

  (마우루스 세르비우스 호노라투스, , , 316:1)

• nam ad subitum bellum evocabantur, unde etiam consul solebat dicere 'qui rem publicam salvam esse vult me sequatur'. (Maurus Servius Honoratus, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SEPTIMVM COMMENTARIVS., commline 614 389:5)

  (마우루스 세르비우스 호노라투스, , , 389:5)

• Post dies multos evocaberis; in novissimo annorum venies ad terram, quae reversa est a gladio, congregata est de populis multis ad montes Israel, qui fuerunt deserti iugiter: haec de populis educta est, et habitant in ea confidenter universi. (Biblia Sacra Vulgata, Prophetia Ezechielis, 38 38:8)

  오랜 세월이 흐른 뒤에야 너는 명령을 받을 것이다. 결국 마지막 때에 너는 전화가 복구된 땅으로 쳐들어갈 것이다. 그 백성은 많은 민족들에게서 나와, 오랫동안 폐허로 남아 있던 이스라엘의 산악 지방으로 모인 이들이다. 그들은 여러 민족들에게서 나와 이제는 모두 평안히 살고 있다. (불가타 성경, 에제키엘서, 38장 38:8)

• Itaque a Cingetorige atque eius propinquis oratione Indutiomari cognita, quam in concilio habuerat, nuntios mittit ad finitimas civitates equitesque undique evocat: his certum diem conveniendi dicit. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, QVINTVS, LVII 57:2)

  (카이사르, 갈리아 전기, 5권, 57장 57:2)

유의어 사전

1. Arcessere and accersere denote, in the most general sense, merely, to send for; accire supposes a co-ordinate relation in those that are sent for, as, to invite; evocare, a subordinate relation, as, to summon. The arcessens asks, the acciens entreats, the evocans commands, a person to make his appearance. Cic. Att. v. 1. Tu invita mulieres, ego accivero pueros: compare with Dejot. 5. Venit vel rogatus ut amicus, vel arcessitus ut socius, vel evocatus ut qui senatui parere didicisset. Or, Liv. x. 19. Collegæ auxilium, quod acciendum ultro fuerit, with xliv. 31. Evocati literis imperatoris. And xxix. 11. Æbutia accita ad Sulpiciam venit; and 12. Ut Hispalam libertinam arcesseret ad sese. 2. Arcessere (from cedere) means, originally, to order to approach; on the other hand, accersere (from σκαίρω), to come quickly, or, to make haste; but both words have been confounded with each other, from similarity of sound. (iii. 283.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein