뜻

1. 비난하다, 나무라다, 흠을 잡다

1. I reproach, upbraid or reprove

예문

• nam certe Pompeio et a Curionibus patre et filio et a multis exprobratum est, quod cuius causa post tres liberos exegisset uxorem et quem gemens Aegisthum appellare consuesset, eius postea filiam potentiae cupiditate in matrimonium recepisset. (C. Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum, Divus Iulius, chapter 50 1:3)

  (가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, , 50장 1:3)

• et testes existebant qui post declaratos consules Albinum et Pisonem, quibus comitiis Flaccus tulerat repulsam, et exprobratum ei a matre dicerent quod iam ei tertium negatus consulatus petenti esset, et adiecisse, pararet se ad petendum: (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XL 443:2)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 443:2)

• Boeotis exprobratum societatem eos cum Perseo iunxisse. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XLII 399:1)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 399:1)

• Nihilo lenior in conuictores Graeculos, quibus uel maxime adquiescebat, Xenonem quendam exquisitius sermocinantem cum interrogasset, quaenam illa tam molesta dialectos esset, et ille respondisset Doridem, relegauit Cinariam, existimans exprobratum sibi ueterem secessum, quod Dorice Rhodii loquantur. (C. Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum, Tiberius, chapter 56 1:1)

  (가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, , 56장 1:1)

• Quidam natura cupidissimum tradunt, idque exprobratum ei a sene bubulco, qui negata[m] sibi gratuita[m] libertate[m], quam imperium ade[m]ptum suppliciter orabat, proclamauerit, uulpem pilum mutare, non mores. (C. Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum, Divus Vespasianus, chapter 16 3:1)

  (가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, , 16장 3:1)

유의어 사전

Objicere means to charge a person with something, from which he must vindicate himself as against an accusation; whereas exprobrare means to upbraid a person with something, which he must let remain as it is. The objiciens will call a person to account; the exprobrans only put him to the blush. (iv. 198.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein