고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: factiō, factiōnis
Contendebat enim gratia cum libenter pro homine sibi coniunctissimo, quem paulo ante praemiserat ad petitionem, tum acriter contra factionem et potentiam paucorum, qui M. Antoni repulsa Caesaris decedentis gratiam convellere cupiebant. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, OCTAVVS, LI 51:2)
(카이사르, 갈리아 전기, 8권, 51장 51:2)
Quae dum aguntur, reverterunt Gildo et Maximus, Bellen e principibus Mazicum et Fericium gentis praefectum ducentes, qui factionem iuverant quietis publicae turbatoris . . . producerent vinctos. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXIX, chapter 5 21:1)
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 5장 21:1)
deinde orta dissensio est inter eum et Heraclidem, qui, quod ei principatum non concedebat, factionem comparavit. (Cornelius Tacitus, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, chapter 6 3:1)
(코르넬리우스 타키투스, , , 6장 3:1)
Nec tamen expers insidiarum usque quaque permansit, sed et a singulis et per factionem et denique ciuili bello infestatus est. (C. Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum, Divus Claudius, chapter 13 1:1)
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, , 13장 1:1)
mox consul imperatorem ab exercitibus Gallicis retrahere temptauit successorque ei per factionem nominatus principio ciuilis belli ad Corfinium captus est. (C. Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum, Nero, chapter 2 2:3)
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, , 2장 2:3)
Partes denote the party, which is formed of itself by difference of principles and interests; whereas factio (from σφηκόω) the clique of partisans, formed by narrow differences of the members of a party with each other, and who act together with a blind party-spirit, in order necessarily and by force to give the upper hand to their own cause. Sall. Jug. 31. Inter bonos amicitia, inter malos factio est.
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0034%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용
