고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: ignōminia, ignōminiae
단수 | 복수 | |
---|---|---|
주격 | ignōminia 불명예가 | ignōminiae 불명예들이 |
속격 | ignōminiae 불명예의 | ignōminiārum 불명예들의 |
여격 | ignōminiae 불명예에게 | ignōminiīs 불명예들에게 |
대격 | ignōminiam 불명예를 | ignōminiās 불명예들을 |
탈격 | ignōminiā 불명예로 | ignōminiīs 불명예들로 |
호격 | ignōminia 불명예야 | ignōminiae 불명예들아 |
Haec eorum fraudulenta calliditas tam esse turpis existimata est, ut contempti vulgo discerptique sint censoresque eos postea omnium notarum et damnis et ignominiis adfecerint, quoniam quod facturos deieraverant non fecissent. (Aulus Gellius, Attic Nights, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, XVIII 12:1)
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 12:1)
C. Acilius autem, qui Graece scripsit historiam, plures ait fuisse, qui in castra revertissent eadem fraude, ut iure iurando liberarentur, eosque a censoribus omnibus ignominiis notatos. (M. Tullius Cicero, De Officiis, LIBER TERTIUS 149:1)
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, 149:1)
ex his enim et dignitatem maxime expetendam videmus, cum vera virtus atque honestus labor honoribus, praemiis, splendore decoratur, vitia autem hominum atque fraudes damnis, ignominiis, vinclis, verberibus, exsiliis, morte multantur; (M. Tullius Cicero, De Oratore, LIBER PRIMVS 193:5)
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, 193:5)
e fundo ornatissimo eiectus, ignominiis omnibus appetitus, cum illum in paternis bonis dominari videret, ipse filiae nubili dotem conficere non posset, nihil alienum tamen vita superiore commisit. (M. Tullius Cicero, pro P. Quinctio Oratio, chapter 31 4:4)
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 31장 4:4)
Ipsam aegritudinem, quam nos ut taetram et inmanem beluam fugiendam diximus, non sine magna utilitate a natura dicunt constitutam, ut homines castigationibus reprehensionibus ignominiis adfici se in delicto dolerent. (M. Tullius Cicero, Tusculanae Disputationes, book 4 45:1)
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 45:1)
1. Ignominia deprives one of political honor, which is independent of the reports circulated concerning a man, and is the consequence of an official denunciation, the justice of which is supposed; that of the censor, for example, like ἀτιμία; whereas infamia deprives one of moral honor, of one’s good name, has a reference to public scorn, and is the consequence of shameless and dishonorable conduct, like δυσφημία. 2. Ignominia and infamia are abstract, and denote subjective states; dedecus and probrum are concrete, and denote, objectively, disgrace itself; dedecus is a deviation from the conduct that becomes a man of honor, from whom noble actions are expected; probrum is a stain on the morality of a man, from whom, at least, irreproachable conduct is expected. Dedecus is incurred generally in our public relations, by abjectness of spirit, etc.; probrum, in our private relations, by licentiousness, etc. 3. Probrum (from προφέρω is reproach, as far as it can justly be made; opprobrium, reproach, as far as it actually is made. In probrum the disgrace itself is more considered; in opprobrium, the open proclamation of it.
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0052%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용