뜻

1. 명성, 유명
2. 아는 사람

1. fame, renown, celebrity
2. notice, acquaintance

예문

• etsi dedit talem mentem, quae omnem virtutem accipere posset, ingenuitque sine doctrina notitias parvas rerum maximarum et quasi instituit docere et induxit in ea, quae inerant, tamquam elementa virtutis. (M. Tullius Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, LIBER QUINTUS 80:5)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, 80:5)

• quod si essent falsae notitiae (ἐννοίασ enim notitias appellare tu videbare) - si igitur essent eae falsae aut eius modi visis inpressae qualia visa a falsis discerni non possent, quo tandem his modo uteremur, quo modo autem quid cuique rei consentaneum esset quid repugnaret videremus? (M. Tullius Cicero, Lucullus 30:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 30:1)

• Sed haec etiam secuntur, nec memoriam sine adsensione posse constare nec notitias rerum nec artes; (M. Tullius Cicero, Lucullus 52:6)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 52:6)

• Ad eiusmodi propositum assequendum opus est disputatione scientifica socialique quae responsalis sit et ampla, quaeque consideret omnes notitias quae praesto sint et res earum nomine appellare valeat. (Papa, Franciscus, Litterae Encyclicae, Laudato si'. De communi domo colenda 176:2)

  (교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 176:2)

• Non zeles mulierem sinus tui, ne doceas contra te notitiam ne quam. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Ecclesiasticus, 9 9:1)

  네 품의 아내를 질투하지 마라. 그에게 너를 해칠 생각을 일깨울까 두렵다. (불가타 성경, 집회서, 9장 9:1)

유의어 사전

1. Cognitio is an act of the mind by which knowledge is acquired, whereas notitia and scientia denote a state of the mind; notitia, together with nosse, denotes a state of the merely receptive faculties of the mind, which brings an external appearance to consciousness, and retains it there; whereas scientia, together with scire, involves spontaneous activity, and a perception of truth; notitia may be the result of casual perception; scientia implies a thorough knowledge of its object, the result of mental activity. Cic. Sen. 4, 12. Quanta notitia antiquitatis! quanta scientia juris Romani! 2. The ignarus is without notitia, the inscius without scientia. Tac. H. i. 11. Ægyptum provinciam insciam legum, ignaram magistratuum; for legislation is a science, and must be studied; government an art, and may be learnt by practice. 3. Inscius denotes a person who has not learnt something, with blame; nescius, who has accidentally not heard of, or experienced something, indifferently. Cic. Brut. 83. Inscium omnium rerum et rudem. Compare this with Plin. Ep. viii. 23, Absens et impendentis mali nescius. (v. 266.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein