뜻

1. 떠나다, 출발하다, 버리고 가다, 그만두다, 중지하다
2. 버리다, 그만두다, 단념하다, 포기하다
3. 내려놓다

1. I leave, depart, desert, quit
2. I forsake, abandon, give up
3. I let down

예문

• populi pars maior, quae Athanaricum attenuata necessariorum penuria deseruerat, quaeritabat domicilium remotum ab omni notitia barbarorum, diuque deliberans, quas eligeret sedes, cogitavit Thraciae receptaculum gemina ratione sibi conveniens, quod et caespitis est feracissimi, et amplitudine fluentorum Histri distinguitur ab arvis patentibus iam peregrini fulminibus Martis: (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXXI, chapter 3 8:3)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 3장 8:3)

• Post quem Richomeres, domesticorum comes, imperatu eiusdem Gratiani motus e Galliis, properavit ad Thracias, ductans cohortes aliquas nomine tenus, quarum pars pleraque deseruerat, ut iactavere quidam, Merobaudis suasu, veriti ne destitutae adminiculis Galliae vastarentur licenter, Rheno perrupto. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXXI, chapter 7 4:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 7장 4:1)

• miserandi magis quos abrupta parte corporis nondum vita deseruerat; (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER IV, chapter 62 62:7)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 62장 62:7)

• Fine anni turbidis rumoribus prorupisse rursum Parthos et rapi Armeniam adlatum est, pulso Radamisto, qui saepe regni eius potitus, dein profugus, tum quoque bellum deseruerat. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER XIII, chapter 6 6:1)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 6장 6:1)

• ne dux quidem obniti adversis, sed cuncta militiae munia deseruerat, missis iterum ad Corbulonem precibus, veniret propere, signa et aquilas et nomen reliquum infelicis exercitus tueretur: (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER XV, chapter 11 11:3)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 11장 11:3)

유의어 사전

1. Relinquere, to leave behind, has reference to an object, to which one stands in a mere outward and local relation of proximity; whereas deserere and omittere, to an object to which one stands in an inward and moral relation as an owner or friend; desertio, like leaving in the lurch, has its ground in cowardice, or other forgetfulness of duty, in opp. to defensio, tutatio; omissio, like giving up, has its ground in a conviction of being able to dispense with, in opp. to obtinere. Tac. Dial. 16. Partes quas intellexerimus te non tam omisisse quam nobis reliquisse. And 9. Relinquenda conversatio amicorum et jucunditas urbis, deserenda cætera officia. Cic. Verr. i. 4. 11. Desertum exercitum, relictam provinciam. 2. Deserere means to forsake, and expose to a possible and remote danger; destituere to an actual and impending danger. Curt. iv. 2, 32. Desertus, destitutus, hostibus deditus. Liv. vi. 2. Quod defensores suos in ipso discrimine periculi destituat. 3. Desertus and destitutus denote, especially, forgetfulness of duty; whereas desolatus, the unmercifulness of the action. Suet. Cal. 12. Deserta, desolataque reliquis subsidiis aula. (iii. 290.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein