뜻

1. 떠나다, 출발하다, 버리고 가다, 그만두다, 중지하다
2. 버리다, 그만두다, 단념하다, 포기하다
3. 내려놓다

1. I leave, depart, desert, quit
2. I forsake, abandon, give up
3. I let down

예문

• Nam si boni omnes, qui in principio coercendae seditioni impares fuerint, populum percitum et amentem non deseruerint, ad alterutram partem dividi sese adiunxerint, tum eveniet, ut cum socii partis seorsum utriusque fuerint eaeque partes ab his, ut maioris auctoritatis viris, temperari ac regi coeperint, concordia per eos potissimum restitui conciliarique possit, dum et suos, apud quos sunt, regunt atque mitificant et sanatos magis cupiunt quam perditos. (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Secundus, XII 5:2)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 5:2)

• ac ne sic quidem impedire rem destitit, quoad manus equitum Romanorum, quae armata praesidii causa circumstabat, inmoderatius perseueranti necem comminata est, etiam strictos gladios usque eo intentans, ut sedentem una proximi deseruerint, uix pauci complexu togaque obiecta protexerint. (C. Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum, Divus Iulius, chapter 14 2:2)

  (가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, , 14장 2:2)

• vel cur eum amantem musae deseruerint, cum propter ingenium earum esset antistes. (Maurus Servius Honoratus, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA DECIMA., commline 9 8:9)

  (마우루스 세르비우스 호노라투스, , , 8:9)

• sed ego quod sperem non dispicio, cum inimici plurimum valeant, amici partim deseruerint me, partim etiam prodiderint ; (M. Tullius Cicero, Letters to and from Quintus, LIBER PRIMVS, letter 3 5:5)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 퀸투스와 주고 받은 편지들, , 5:5)

• emittamque in vos bestias agri, quae absque liberis vos faciant et deleant pecora vestra et ad paucitatem vos redigant, desertaeque fiant viae vestrae. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Leviticus, 26 26:22)

  나는 너희에게 들짐승들을 보내어 너희 자식들을 물어 가게 하고 너희 가축들을 멸종케 하겠다. 그러면 너희 수가 줄어들어, 너희가 다니는 길들이 한산하게 될 것이다. (불가타 성경, 레위기, 26장 26:22)

유의어 사전

1. Relinquere, to leave behind, has reference to an object, to which one stands in a mere outward and local relation of proximity; whereas deserere and omittere, to an object to which one stands in an inward and moral relation as an owner or friend; desertio, like leaving in the lurch, has its ground in cowardice, or other forgetfulness of duty, in opp. to defensio, tutatio; omissio, like giving up, has its ground in a conviction of being able to dispense with, in opp. to obtinere. Tac. Dial. 16. Partes quas intellexerimus te non tam omisisse quam nobis reliquisse. And 9. Relinquenda conversatio amicorum et jucunditas urbis, deserenda cætera officia. Cic. Verr. i. 4. 11. Desertum exercitum, relictam provinciam. 2. Deserere means to forsake, and expose to a possible and remote danger; destituere to an actual and impending danger. Curt. iv. 2, 32. Desertus, destitutus, hostibus deditus. Liv. vi. 2. Quod defensores suos in ipso discrimine periculi destituat. 3. Desertus and destitutus denote, especially, forgetfulness of duty; whereas desolatus, the unmercifulness of the action. Suet. Cal. 12. Deserta, desolataque reliquis subsidiis aula. (iii. 290.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein