뜻

1. 조용히 있다, 조용하다
2. 대답을 자제하다, 말하지 않다 (여격과 함께)
3. 비밀로 부치다, 숨기다, 은폐하다

1. (intransitive) I am silent, keep silent.
2. (with dative) I refrain from answering.
3. (transitive) I keep silent or secret, conceal.

예문

• At ego non mirer, si boni consulis me de isto distortissimo uultu tuo dicere, de moribus tuis multo truculentioribus reticere. (Apuleius, Apologia 15:8)

  (아풀레이우스, 변명 15:8)

• legationes autem a regibus, cum putant eos sua causa reticere, sumptus atque pecunias maximas praebent, item uti in terra Graecia, quo in tempore Graecus tragoedus gloriae sibi ducebat talentum magnum ob unam fabulam datum esse, homo eloquentissimus civitatis suae Demades ei respondisse dicitur: (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Undecimus, X 7:1)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 7:1)

• non possum reticere, deae, qua me Allius in re iuverit aut quantis iuverit officiis, ne fugiens saeclis obliviscentibus aetas illius hoc caeca nocte tegat studium: (C. Valerius Catullus, Carmina, Elegies , Poem 68b 5:1)

  (가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, , 5:1)

• tum Appius, iam prope esse ratus ut ni violentiae eorum pari resisteretur audacia victum imperium esset, non erit melius inquit, nisi de quo consulimus vocem misisse, et ad Valerium, negantem se privato reticere, lictorem accedere iussit. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber III 440:1)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 440:1)

• Igitur consularis pastis cruore luminibus, ut fera, quae gustatum semel sanguinem semper sitit, duplicare tormenta iubet et saevum dentibus frendens similem carnifici minitatus est poenam, nisi confiteretur sexus infirmior, quod non potuerat robur virile reticere. (Jerome, Saint, Epistulae. Selections., Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 4:1)

  (히에로니무스, 편지들, 4:1)

유의어 사전

1. Silere (from ἑλλός) means to be still, σιωπᾶν, in opp. to strepere, Suet. Aug. 94; whereas tacere (from tegere?) means to be silent, σιγᾶν, in opp. to loqui, dicere. And the compound word reticere, if a man has something to say, and keeps it to himself, in opp. to eloqui, proloqui; but obticere, if a man does not speak to one who asks or expects an explanation, in opp. to respondere. Cic. Harusp. 28. Sed tamen facile tacentibus cæteris reticuissem. 2. Tacens and tacitus denote being silent merely as a temporary state; tacens means any one who does not speak; tacitus, one who, when an opportunity for speaking offers, purposely refrains, and observes a significant silence; whereas taciturnus denotes silence as an habitual quality, like close and reserved. (i. 85.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein