뜻

1. 해방 의식용 물품
2. 복수, 처벌, 앙갚음

1. ceremonial staff used in manumission
2. punishment, vengeance

예문

• Laudate, gentes, populum eius, quia sanguinem servorum suorum ulciscetur et vindictam retribuet in hostes suos et propitius erit terrae populi sui ". (Biblia Sacra Vulgata, Liber Deuteronomii, 32 32:43)

  민족들아, 그분의 백성에게 환호하여라. 그분께서는 당신 종들이 흘린 피를 갚아 주시고 당신의 적대자들에게 복수하시며 당신 땅과 당신 백성의 죄를 풀어 주신다. (불가타 성경, 신명기, 32장 32:43)

• Exemplar epistulae in forma legis in omnibus provinciis promulgandum erat, ut omnibus populis notum fieret paratos esse Iudaeos in diem illam ad capiendam vindictam de hostibus suis. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Esther, 8 8:13)

  (불가타 성경, 에스테르기, 8장 8:13)

• Pro cogitationibus autem insensatis iniquitatis illorum, in quibus errantes colebant mutos serpentes et bestias supervacuas, immisisti illis multitudinem mutorum animalium in vindictam, (Biblia Sacra Vulgata, Liber Sapientiae, 11 11:15)

  바른길에서 지각없는 길짐승들과 볼품없는 벌레들을 숭배하게 한 저들의 미련하고 불의한 생각에 대하여 당신께서는 벌을 내리시려고 지각없는 생물들을 떼 지어 보내셨습니다. (불가타 성경, 지혜서, 11장 11:15)

• Da misericordi et ne suscipias peccatorem; et impiis et peccatoribus reddet vindictam custodiens eos in diem vindictae. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Ecclesiasticus, 12 12:4)

  경건한 이는 도와주고 죄인은 돕지 마라. (불가타 성경, 집회서, 12장 12:4)

• Nam duplicia mala invenies in omnibus bonis quaecumque feceris illi, quoniam et Altissimus odio habet peccatores et impiis reddet vindictam. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Ecclesiasticus, 12 12:7)

  선한 이는 도와주고 죄인은 돕지 마라. (불가타 성경, 집회서, 12장 12:7)

유의어 사전

1. Vindicta (ἀναδέκτης) is an act of justice, like avenging: ultio (ἀλαλκεῖν, ἀλέξειν), an act of anger, like revenge; talio (τλῆναι), an act of retaliation. 2. Ultio, vindicatio, and talio, take place in consequence of the supreme authority of an individual; punitio, mulctatio, and castigatio, in consequence of the demand of others; pœna (ποινή, πεῖνα, πένομαι), as a punishment which the violated and offended law demands, by any mode of suffering; mulcta (μαλάξαι) as an amercement, which justice and equity demand, as a compensation for injuries done, especially a fine; castigatio, as a chastisement, which may serve to improve the individual, especially a rebuke. Pœna is for the general good; mulcta, for the good of the injured party; castigatio, for that of the guilty party. (v. 249.) 3. Pœnire means to punish, according to the principles of justice; whereas puniri, in Cicero, to take vengeance into one’s own hands.

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein