뜻

1. 묶다, 얽다
2. 받을 자격이 있다, 강요하다
3. 묶다, 얽다, 매다

1. I bind (by an oath)
2. I oblige
3. I bind, tie or fetter

예문

• at P. Suillium quaestorem quondam Germanici, cum Italia arceretur convictus pecuniam ob rem iudicandam cepisse, amovendum in insulam censuit, tanta contentione animi ut iure iurando obstringeret e re publica id esse. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER IV, chapter 31 31:6)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 31장 31:6)

• validiorque in dies Tigellinus et malas artes, quibus solis pollebat, gratiores ratus si principem societate scelerum obstringeret, metus eius rimatur; (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER XIV, chapter 57 57:2)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 57장 57:2)

• Postquam Eboracum Novum venerat Washingtonius, ut jurejurando sese, (prout lex postulat,) obstringeret, nequid detrimenti, eo praeside, libertas Americana caperet, a populo Congressuque petitum. (Francis Glass, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM QUINTUM. 17:65)

  (프란키스 글라스, , 17:65)

• Rex enim ei mandarat ut tali orationis moderatione uteretur quae ordines ad Britanniae auxilium accenderet, regem autem aperta aliqua declaratione non obstringeret. (FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM TERTIUM 20:2)

  (, , 20:2)

• Sin autem, quo die audierit contradixerit, irritas facit pollicitationes eius verbaque, quibus obstrinxerat animam suam; et propitius erit ei Dominus. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Numeri, 30 30:9)

  그러나 남편이 그것을 들은 그날로 반대하면, 아내가 매여 있는 서원과 아내가 생각 없이 입을 놀려 스스로 서약한 바를 남편이 취소시키는 것이 된다. 그러면 주님께서도 그 여자를 용서해 주신다. (불가타 성경, 민수기, 30장 30:9)

유의어 사전

1. Ligare and viere denote to bind, in order to prevent things falling asunder, synonymously with copulare, like δέειν; whereas vincire and nectere mean to fetter, in order to hinder free movement, synonymously with coercere, like δεσμεύειν. 2. Ligare is the general, viere (ὀχεῖν) the technical expression for binding fast, etc. 3. Obligare means to oblige by acts of kindness; obstringere, to oblige by benefits; devincire, to rivet to one’s self by a lasting intimate connection. The obligatus feels himself bound by the conventional duties of social life; the obstrictus, by the duties of morality or religion; the devinctus, by the duties of piety. (iv. 282.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein