뜻

1. 모욕, 비난, 남용, 독설, 굴욕

1. insult, reproach, contumely, abuse, affront, invective.
2. humiliation, injury; assault, violence.

예문

• Regnum a gente in gentem transfertur propter iniustitias et contumelias et divitias dolosas. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Ecclesiasticus, 10 10:8)

  왕권은 민족에서 민족으로 넘겨지는데 불의와 폭력과 재물 때문에 그렇게 된다. 돈을 밝히는 자보다 더 무도한 자는 없으니 그런 자는 제 영혼조차 팔려고 내놓기 때문이다. (불가타 성경, 집회서, 10장 10:8)

• Audivi enim contumelias multorum et terrorem in circuitu: " Denuntiate, et denuntiemus eum ". Omnes pacifici mei observabant lapsum meum: " Forte decipietur, et praevalebimus adversus eum et consequemur ultionem ex eo ". (Biblia Sacra Vulgata, Liber Ieremiae, 20 20:10)

  군중이 수군대는 소리가 들립니다. “저기 마고르 미싸빕이 지나간다! 그를 고발하여라. 우리도 그를 고발하겠다.” 가까운 친구들마저 모두 제가 쓰러지기만 기다리고 있습니다. “그가 속아 넘어가고 우리가 그보다 우세하여 그에게 복수할 수 있을지도 모른다.” (불가타 성경, 예레미야서, 20장 20:10)

• Nam quod nomina quaedam mortuorum Punica collegisti, quibus in nostram religionem festivas, ut tibi visum est, contumelias iaciendas putares, nescio, utrum refellere debeam, an silentio praeterire. (Augustine, Saint, Epistulae. Selections., 6. (A. D. 390 Epist. XVII) 2:1)

  (아우구스티누스, 편지들, 2:1)

• Quibus peractis, codicem reddidi et imperata oratione, quantum valui et quantum me ipsum periculum urguebat et vires subministrare dominus dignabatur, constitui eis ante oculos commune periculum, et ipsorum qui nobis commissi essent, et nostrum, qui de illis rationem reddituri essemus pastorum principi, per cuius humilitatem, insignes contumelias, alapas et sputus in faciem et palmas et spineam coronam et crucem ac sanguinem obsecravi ut, si se ipsi aliquid offendissent, vel nostri miserarentur et cogitarent venerabilis senis Valerii circa me ineffabilem caritatem, qui mihi tractandi verba veritatis tam periculosum onus non dubitant propter eos inponere, eisque saepe dixerit quod orationes eius exauditae essent de nostro adventu, quos non utique ad communem mortem vel spectaculum mortis illorum sed ad communem conatum in aeternam vitam ad se venisse laetatus est. (Augustine, Saint, Epistulae. Selections., 10. (A. D. 395 Epist. XXIX) Epistula Presbyteri Hipponiensium Regiorum Ad Alypium Episcopum Tagastensium De Die Natalis Leontii Quondam Episcopi Hipponiensis 7:1)

  (아우구스티누스, 편지들, 7:1)

• "Consiliator Aristomenes, qui fugae huius auctor fuit, et nunc moirti proximus iam humi prostratus grabatulo succubans iacet, et haec omnia conspicit, impune se laturum meas contumelias putat." (Apuleius, Metamorphoses, book 1 10:13)

  (아풀레이우스, 변신, 1권 10:13)

유의어 사전

1. Contumelia (from contemnere) denotes a wrong done to the honor of another; injuria, a violation of another’s right. A blow is an injuria, so far as it is the infliction of bodily harm; and a contumelia, so far as it brings on the person who receives it, the imputation of a cowardly or servile spirit. Senec. Clem. i. 10. Contumelias, quæ acerbiores principibus solent esse quam injuriæ. Pacuv. Non. Patior facile injuriam, si vacua est contumelia. Phædr. Fab. v. 3, 5. Cic. Quint. 30, 96. Verr. iii. 44. 2. Contumelia and injuria are actions, whereas offensio denotes a state, namely, the mortified feeling of the offended person, resentment, in opp. to gratia. Plin. H. N. xix. 1. Quintil. iv. 2. Plin. Pan. 18. (iv. 194.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein