뜻

1. 나무라다, 비난하다, 질책하다, 고소하다
2. 몹시 비난하다, 질책하다
3. 고치다, 맞다, 억제하다

1. I castigate, chastise, reprove
2. I rebuke, reprimand
3. I correct, amend

예문

• ego de eorum verbis famigeratorum insciens prosilui amicum castigatum innoxium. (T. Maccius Plautus, Trinummus, act 1, scene 2 2:228)

  (티투스 마키우스 플라우투스, , , 2:228)

• His et pluribus verbis compellatum et insuper affatim plagis castigatum forinsecus abicit; (Apuleius, Metamorphoses, book 9 25:6)

  (아풀레이우스, 변신, 9권 25:6)

• hocque ioci genere castigatum, cum eum absolveret, non ideo contemptus, bella diuturna patrum superavit et gravia, solus ad resistendum aptus Alexandro Magno, si calcasset Italiam, aestimatus. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXX, chapter 8 5:2)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 8장 5:2)

• Astra polumque dedit, quamvis obstante noverca, Alcidae Nemees terror et Arcas aper Et castigatum Libycae ceroma palaestrae Et gravis in Siculo pulvere fusus Eryx, Silvarumque tremor, tacita qui fraude solebat Ducere non rectas Cacus in antra boves. (Martial, Epigrammata, book 5, LXV 65:1)

  (마르티알리스, 에피그램집, 5권, 65:1)

• et cum causas oppugnationis exponeret, castigatum leniter, quod tantam rem sine auctoritate sua conatus esset, dimittere exercitum iussit nec pacem omnium bono partam turbare. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XXXVI 362:1)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 362:1)