뜻

1. 나무라다, 비난하다, 질책하다, 고소하다
2. 몹시 비난하다, 질책하다
3. 고치다, 맞다, 억제하다

1. I castigate, chastise, reprove
2. I rebuke, reprimand
3. I correct, amend

예문

• Quando ergo quisque, cum reprehendi coeperit, causam convertit in fatum et ideo se culpari non vult, quia fato se dicit coactum fecisse id quod arguitur, redeat ad se ipsum, servet hoc in suis, non castiget servum furem, non de contumelioso filio conqueratur, vicino inprobo non minetur. (Augustine, Saint, Epistulae. Selections., 57. (A. D. Epist. CCXLVI) Lampadio Augustinus 3:1)

  (아우구스티누스, 편지들, 3:1)

• "illa mihi prorsus adhibenda est nec ulla alia, quae castiget asperrime nugonem istum, pharetram explicet et sagittas dearmet, arcum enodet, taedam deflammet, immo et ipsum corpus eius acrioribus remediis coerceat." (Apuleius, Metamorphoses, book 5 5:244)

  (아풀레이우스, 변신, 5권 5:244)

• Ut ille se castiget, quod tardior in rogando fuit, adicias licet familiarem querellam : (Seneca, De Beneficiis, Liber II 11:1)

  (세네카, 행복론, 11:1)

• Ducibus deinde negotium datur, ut suos quisque castiget, satisque omnibus stimulatis opus orsus est. (Curtius Rufus, Quintus, Historiae Alexandri Magni, book 4, chapter 2 21:1)

  (쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 4권, 2장 21:1)

• Et nota quod in benefitiis dandis bonum est adicere verba bona,et predicatione humana benigna queque comendare que prestes, ut ille videlicetse castiget qui tardior in rogando fuit. (ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 124:7)

  (, , 124:7)