뜻

1. 죽이다, 파괴하다

1. I kill, destroy.

예문

• Cumque ibi habitare coepissent, non timebant Dominum. Et immisit eis Dominus leones, qui interficiebant inter eos. (Biblia Sacra Vulgata, Liber II Regum, 17 17:25)

  그들은 그곳에 살면서 처음에는 주님을 경외하지 않았다. 그래서 주님께서는 그들 가운데에 사자들을 보내시어 그들을 물어 죽이게 하셨다. (불가타 성경, 열왕기 하권, 17장 17:25)

• et mulieres, quae circumciderant filios suos, interficiebant secundum iussum (Biblia Sacra Vulgata, Liber I Maccabaeorum, 1 1:60)

  (불가타 성경, 마카베오기 상권, 1장 1:60)

• Et cum hoc signum vidissent pagani, qui aforis erant, statim confusi sunt et magno timore perterriti coeperunt fugere ad castra, et omnis multitudo eorum in pavore concussi fugam arrepti alii ab aliis se ab invicem interficiebant. (ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 776 65:9)

  (, 65:9)

• Dixitque Cain ad Abel fratrem suum: "Egrediamur foras". Cumque essent in agro, consurrexit Cain adversus Abel fratrem suum et interfecit eum. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Genesis, 4 4:8)

  카인이 아우 아벨에게 “들에 나가자.” 하고 말하였다. 그들이 들에 있을 때, 카인이 자기 아우 아벨에게 덤벼들어 그를 죽였다. (불가타 성경, 창세기, 4장 4:8)

• Dixitque ei Dominus: "Nequaquam ita fiet, sed omnis qui occiderit Cain, septuplum punietur!". Posuitque Dominus Cain signum, ut non eum interficeret omnis qui invenisset eum. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Genesis, 4 4:15)

  주님께서 그에게 말씀하셨다. "아니다. 카인을 죽이는 자는 누구나 일곱 곱절로 앙갚음을 받을 것이다." 그런 다음 주님께서는 카인에게 표를 찍어 주셔서, 어느 누가 그를 만나더라도 그를 죽이지 못하게 하셨다. (불가타 성경, 창세기, 4장 4:15)

유의어 사전

Interficere and perimere are the most general expressions for putting to death, in whatever manner, and from whatever motive, fame, veneno, suspendio, ferro, suppliciis, dolo, like κτείνειν; but interficere as a usual, perimere as an old, forcible, poetical expression. Interimere involves the accessory notion of privacy, as to remove out of the way; ἀναιρεῖν; necare, that of injustice, or, at least, cruelty, to murder, φονεύειν. Cic. Tusc. v. 20. Dionysius alterum jussit interfici, quia viam demonstravisset interimendi sui. Curt. ix. 7, 8. Boxum protinus placuit interfici; Biconem etiam per cruciatus necari. 2. Occidere, jugulare, trucidare, obtruncare, percutere, denote a sanguinary death-blow; occidere means by cutting down, especially the business of the soldier in honorable open battle; jugulare, by cutting the throat or neck, or rather by a skilfully-directed thrust into the collar-bone, especially the business of the bandit, after the pattern of the gladiator, like σφᾶξαι; obtruncare means to butcher, massacre, and cut to pieces, after the manner of the awkward murderer; trucidare, to slaughter as one would a steer, after the manner of the blood-thirsty miscreant, who, without meeting with resistance, plays the hero on the defenceless; percutere, to execute, as a mere mechanical act, after the manner of the headsman, or other executioner of a sentence of condemnation, or, at least, of a death-warrant. Senec. Contr. iii. 21. Nec dominum occidit, nec domino venenum dedit. Hor. Ep. i. 2. Ut jugulent hominem, surgunt de nocte latrones. Sallust. Fr. Cæteri vice pecorum obtruncantur; so that you may see a mangled mass of limbs, as in the heap of slain in a battle. Tac. Hist. . . . Juberet interfici; offerre se corpora iræ; trucidaret. Cic. Cat. iv. 6. and Rosc. Am. 34. Cujus consilio occisus sit invenio; cujus manu percussus sit non invenio. (iii. 181.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein