뜻

1. 파괴, 폐허
2. 불운, 재난
3. 유해물, 해충

1. ruin
2. disaster
3. bane, pest

예문

• Milites Romani, uti res nata est, in locum insinuant fraudi et perniciei obnoxium. (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Tertius, VII 5:3)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 5:3)

• quae quidem res et [illis] contemnentibus perniciei et [huic] despecto saluti fuit: (Cornelius Tacitus, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, chapter 2 2:2)

  (코르넬리우스 타키투스, , , 2장 2:2)

• nam dum primus studet portum intrare gubernatoremque iubet eo derigere navem, ipse sibi perniciei fuit: (Cornelius Tacitus, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, chapter 4 2:2)

  (코르넬리우스 타키투스, , , 4장 2:2)

• Quae ait: " Recordetur rex Domini Dei sui, ut non augeat ultor sanguinis perniciem, et nequaquam interficiant filium meum ". Qui ait: " Vivit Dominus, quia non cadet de capillis filii tui super terram ". (Biblia Sacra Vulgata, Liber II Samuelis, 14 14:11)

  여인이 또 “임금님께서 임금님의 하느님이신 주님께 이 일을 기억하게 하시어, 피의 복수자가 살육을 그만두고 제 아들을 없애 버리지 않게 해 주십시오.” 하고 애원하니 임금이 말하였다. “주님께서 살아 계시는 한, 네 아들의 머리카락 한 올도 땅에 떨어지지 않을 것이다.” (불가타 성경, 사무엘기 하권, 14장 14:11)

• Attenuatur fame robur eius, et pernicies parata costis illius. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Iob, 18 18:12)

  그의 기력이 메말라 가 그가 넘어지면 바로 멸망이라네. (불가타 성경, 욥기, 18장 18:12)

유의어 사전

1. Lues (from λοιμός) denotes epidemic disease, as proceeding from an impure morbid matter; contagium (from contingere? or κατατήκειν?) as contagious; pestilentia, as a disease reigning in the land, and especially as a pestilence. Sall. Cat. 10. Post ubi contagia quasi pestilentia invasit. Plin. H. N. xxiii. 28. Laurus folia pestilentiæ contagia prohibent. Lucan. vi. 86. Fluidæ contagia pestis. 2. Pestis is used for pestilence itself only by the poets; otherwise it denotes, like exitium and pernicies (from necare), that which destroys in general, without reference to disease; but pestis is, according to rule, used as a concrete, exitium and pernicies as abstract terms. Sen. N. Q. iii. pr. Philippi aut Alexandri . . . . qui exitio gentium clari non minores fuere pestes mortalium quam inundatio. 3. Pernicies has an active meaning, and denotes the destruction of a living being by murder; whereas exitium has a passive meaning, and denotes the destruction even of lifeless objects by annihilation; lastly, interitus has, like exitus, a neutral meaning, the destruction of living or lifeless objects by decay. Tac. Ann. xiv. 65. Poppæa non nisi in perniciem uxoris nupta; postremo crimen omni exitio gravius: and ii. 68. Cic. Cat. iv. 3. Cum de pernicie populi Romani, exitio hujus urbis cogitarit. Rull. ii. 4, 10. Extremi exitiorum exitus. 4. Exitium is a violent, exitus a natural end. Cic. Rull. ii. 4, 10. Qui civitatum afflictarum perditis jam rebus extremi exitiorum solent esse exitus, is, as it were, the last breath of a state that is being destroyed; like Verr. v. 6, 12 Exitus exitiales. (ii. 62. iii. 176.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein