뜻

1. 파괴, 폐허
2. 불운, 재난
3. 유해물, 해충

1. ruin
2. disaster
3. bane, pest

예문

• Quae ait: " Recordetur rex Domini Dei sui, ut non augeat ultor sanguinis perniciem, et nequaquam interficiant filium meum ". Qui ait: " Vivit Dominus, quia non cadet de capillis filii tui super terram ". (Biblia Sacra Vulgata, Liber II Samuelis, 14 14:11)

  여인이 또 “임금님께서 임금님의 하느님이신 주님께 이 일을 기억하게 하시어, 피의 복수자가 살육을 그만두고 제 아들을 없애 버리지 않게 해 주십시오.” 하고 애원하니 임금이 말하였다. “주님께서 살아 계시는 한, 네 아들의 머리카락 한 올도 땅에 떨어지지 않을 것이다.” (불가타 성경, 사무엘기 하권, 14장 14:11)

• quia rapinas meditatur mens eorum, et perniciem labia eorum loquuntur. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Proverbiorum, 24 24:2)

  그들 마음은 폭력을 꾀하고 그들 입술은 재앙을 말한다. (불가타 성경, 잠언, 24장 24:2)

• Qui deiecisti reges ad perniciem et gloriosos de lecto suo et confregisti facile potentiam ipsorum; (Biblia Sacra Vulgata, Liber Ecclesiasticus, 48 48:6)

  당신은 여러 임금들을 멸망으로 몰아넣고 명사들도 침상에서 멸망으로 몰아넣었습니다. (불가타 성경, 집회서, 48장 48:6)

• quibus opibus ac nervis non solum ad minuendam gratiam, sed paene ad perniciem suam uteretur. Sese tamen et amore fraterno et existimatione vulgi commoveri. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, PRIMVS, XX 20:3)

  (카이사르, 갈리아 전기, 1권, 20장 20:3)

• Quonam haec omnia nisi ad suam perniciem pertinere? (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, PRIMVS 9:7)

  (카이사르, 내란기, 1권 9:7)

유의어 사전

1. Lues (from λοιμός) denotes epidemic disease, as proceeding from an impure morbid matter; contagium (from contingere? or κατατήκειν?) as contagious; pestilentia, as a disease reigning in the land, and especially as a pestilence. Sall. Cat. 10. Post ubi contagia quasi pestilentia invasit. Plin. H. N. xxiii. 28. Laurus folia pestilentiæ contagia prohibent. Lucan. vi. 86. Fluidæ contagia pestis. 2. Pestis is used for pestilence itself only by the poets; otherwise it denotes, like exitium and pernicies (from necare), that which destroys in general, without reference to disease; but pestis is, according to rule, used as a concrete, exitium and pernicies as abstract terms. Sen. N. Q. iii. pr. Philippi aut Alexandri . . . . qui exitio gentium clari non minores fuere pestes mortalium quam inundatio. 3. Pernicies has an active meaning, and denotes the destruction of a living being by murder; whereas exitium has a passive meaning, and denotes the destruction even of lifeless objects by annihilation; lastly, interitus has, like exitus, a neutral meaning, the destruction of living or lifeless objects by decay. Tac. Ann. xiv. 65. Poppæa non nisi in perniciem uxoris nupta; postremo crimen omni exitio gravius: and ii. 68. Cic. Cat. iv. 3. Cum de pernicie populi Romani, exitio hujus urbis cogitarit. Rull. ii. 4, 10. Extremi exitiorum exitus. 4. Exitium is a violent, exitus a natural end. Cic. Rull. ii. 4, 10. Qui civitatum afflictarum perditis jam rebus extremi exitiorum solent esse exitus, is, as it were, the last breath of a state that is being destroyed; like Verr. v. 6, 12 Exitus exitiales. (ii. 62. iii. 176.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein