고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: poena, poenae
Sin autem uno die vel duobus supervixerit, non subiacebit poenae, quia pecunia illius est. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Exodus, 21 21:21)
그러나 그 종이 하루나 이틀을 더 살면, 그는 벌을 받지 않는다. 종은 주인의 재산이기 때문이다. (불가타 성경, 탈출기, 21장 21:21)
Eo quod fueris inimicus sempiternus et concluseris filios Israel in manus gladii in tempore afflictionis eorum, in tempore poenae extremae; (Biblia Sacra Vulgata, Prophetia Ezechielis, 35 35:5)
너는 옛날부터 적개심을 품고, 이스라엘 자손들이 환난을 당할 때, 그들이 마지막 벌을 받을 때, 그들을 칼날에 넘겨 버렸다. (불가타 성경, 에제키엘서, 35장 35:5)
Nam maiore commisso delicto igni atque omnibus tormentis necat, leviore de causa auribus desectis aut singulis effossis oculis domum remittit, ut sint reliquis documento et magnitudine poenae perterreant alios. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, SEPTIMVS, IV 4:9)
(카이사르, 갈리아 전기, 7권, 4장 4:9)
Haec faciunt reciperandorum suorum causa; sed contaminati facinore et capti compendio ex direptis bonis, quod ea res ad multos pertinebat, timore poenae exterriti consilia clam de bello inire incipiunt civitatesque reliquas legationibus sollicitant. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, SEPTIMVS, XLIII 43:3)
(카이사르, 갈리아 전기, 7권, 43장 43:3)
des nummos, excepta nihil te si fuga laedit,ille ferat pretium poenae securus, opinor. (EPISTVLARVM LIBER SECVNDVS, II 2:11)
(호라티우스의 두번째 편지, 2 2:11)
1. Vindicta (ἀναδέκτης) is an act of justice, like avenging: ultio (ἀλαλκεῖν, ἀλέξειν), an act of anger, like revenge; talio (τλῆναι), an act of retaliation. 2. Ultio, vindicatio, and talio, take place in consequence of the supreme authority of an individual; punitio, mulctatio, and castigatio, in consequence of the demand of others; pœna (ποινή, πεῖνα, πένομαι), as a punishment which the violated and offended law demands, by any mode of suffering; mulcta (μαλάξαι) as an amercement, which justice and equity demand, as a compensation for injuries done, especially a fine; castigatio, as a chastisement, which may serve to improve the individual, especially a rebuke. Pœna is for the general good; mulcta, for the good of the injured party; castigatio, for that of the guilty party. (v. 249.) 3. Pœnire means to punish, according to the principles of justice; whereas puniri, in Cicero, to take vengeance into one’s own hands.
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0320%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용
