뜻

1. 처벌, 벌금, 불이익

1. penalty
2. punishment

예문

• Postremo ut multa praeteream, constat eum in apertos aliquos inimicos insidiatores suos ita consurrexisse mitissime, ut poenarum asperitatem genuina lenitudine castigaret. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXV, chapter 4 9:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 4장 9:1)

• Adiungit his aliud veloci diligentia maturandum, et electi quidam stoliditate praecipites, ad capessendum Illyricum missi sunt, nullo praeter petulantiam adiumento confisi, aureos scilicet nummos, effigiatos in vultum novi principis, aliaque ad illecebras aptantes, quos correptos Aequitius, per eas regiones militum rector, exstinxit genere diverso poenarum. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXVI, chapter 7 11:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 7장 11:1)

• Interfector tamen prae metu poenarum, quas verebatur si patuisset negotium, ad Romanum solum se celeri transtulit gradu. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXVII, chapter 10 4:2)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 10장 4:2)

• Accesserat hoc quoque eodem tempore ad Valentis ceteras laudes, quod cum in aliis ita saeviret infeste, ut poenarum maiores aegre ferret finiri cum morte dolores, Numerium tribunum, malitia quendam exsuperantem, eisdem diebus convictum, confessumque quod exsecto vivae mulieris ventre, atque intempestivo partu extracto, infernis manibus excitis, de permutatione imperii consulere ausus est, familiaritatis contuitu, ordine omni mussante, abire iussit, inlaesum, salutem et invidendas opes et militiae statum integrum retenturum. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXIX, chapter 2 17:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 2장 17:1)

• Proinde ubi noctis advenit quies prima, partibus tenebrarum obvolutis horrore, dux reversus ad Duodiense castellum, militesque recognoscens, eos quos a pugnandi proposito pavor et verba detorserant Firmi, diverso genere poenarum exstinxit: (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXIX, chapter 5 49:2)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 5장 49:2)

유의어 사전

1. Vindicta (ἀναδέκτης) is an act of justice, like avenging: ultio (ἀλαλκεῖν, ἀλέξειν), an act of anger, like revenge; talio (τλῆναι), an act of retaliation. 2. Ultio, vindicatio, and talio, take place in consequence of the supreme authority of an individual; punitio, mulctatio, and castigatio, in consequence of the demand of others; pœna (ποινή, πεῖνα, πένομαι), as a punishment which the violated and offended law demands, by any mode of suffering; mulcta (μαλάξαι) as an amercement, which justice and equity demand, as a compensation for injuries done, especially a fine; castigatio, as a chastisement, which may serve to improve the individual, especially a rebuke. Pœna is for the general good; mulcta, for the good of the injured party; castigatio, for that of the guilty party. (v. 249.) 3. Pœnire means to punish, according to the principles of justice; whereas puniri, in Cicero, to take vengeance into one’s own hands.

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein