뜻

1. 감추다, 보이지 않게 하다
2. 속이다, 숨기다, 가장하다
3. 무시하다, 제쳐놓다

1. I conceal or hide
2. I dissemble or disguise
3. I ignore

예문

• nec dissimulabant orta luce postero die facturos. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber VIII 536:3)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 536:3)

• Romani omnia acta eius, ex quo tempore ab Syria classem solvisset, displicere senatui non dissimulabant restituique et Ptolomaeo omnes civitates quae dicionis eius fuissent aequum censebant; (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XXXIII 486:1)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 486:1)

• Cassius Longinus, in Hispania pro praetore provinciae ulterioris obtinendae causa relictus, sive consuetudine naturae suae sive odio quod in illam provinciam susceperat quaestor ex insidiis ibi vulneratus, magnas odi sui fecerat accessiones, quod vel ex conscientia sua, cum de se mutuo sentire provinciam crederet, vel multis signis et testimoniis eorum qui difficulter odia dissimulabant animum advertere poterat, et compensare offensionem provinciae exercitus amore cupiebat. (CAESAR, INCERTI AVCTORIS DE BELLO ALEXANDRINO 48:2)

  (카이사르, 알렉산드리아 전기 48:2)

• Filii vero Belial dixerunt: " Num salvare nos poterit iste? ". Et despexerunt eum et non attulerunt ei munera; ille vero dissimulabat se audire. (Biblia Sacra Vulgata, Liber I Samuelis, 10 10:27)

  그런데 몇몇 불량한 자들은 “이 친구가 어떻게 우리를 구할 수 있으랴?” 하면서, 사울을 업신여기고 그에게 예물도 바치지 않았다. 그러나 사울은 아무 말도 하지 않았다. (불가타 성경, 사무엘기 상권, 10장 10:27)

• Et, dissimulata ira, reversus in domum suam convocavit ad se amicos suos et Zares uxorem suam (Biblia Sacra Vulgata, Liber Esther, 5 5:10)

  (불가타 성경, 에스테르기, 5장 5:10)