뜻

1. 위반, 위법 행위, 범죄, 반칙
2. 사고, 재난, 재해, 불운, 불행, 역경

1. offense
2. accident, misfortune, mishap

예문

• Petit atque hortatur ut sine eius offensione animi vel ipse de eo causa cognita statuat vel civitatem statuere iubeat. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, PRIMVS, XIX 19:5)

  (카이사르, 갈리아 전기, 1권, 19장 19:5)

• Nam quicumque alterum obsidere conati sunt, perculsos atque infirmos hostes adorti aut proelio superatos aut aliqua offensione permotos continuerunt, cum ipsi numero equitum militumque praestarent; (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, TERTIVS 47:2)

  (카이사르, 내란기, 3권 47:2)

• Ego autem, quem dicis etiam prohibere debuisse, fateor, non potui sic sapere, ut tanto vel tumultu vel offensione magis everti vellem ecclesiam cui servio, quam id quod a tali viro nobis offerebatur, accipere. (Augustine, Saint, Epistulae. Selections., 33. (A. D. 411 Epist. CXXVI) Dominae Sanctae Ac Venerabili Famulae Dei Albinae Augustinus In Domino salutem 14:3)

  (아우구스티누스, 편지들, 14:3)

• Per alteram autem fistulam, quae Graece nominatur τραχεῖα ἀρτηρία, spiritum a summo ore in pulmonem atque inde rursum in os et in nares commeare, perque eandem viam vocis quoque fieri meatum ac, ne potus cibusve aridior, quem oporteret in stomachum ire, procideret ex ore labereturque in eam fistulam per quam spiritus reciprocatur, eaque offensione intercluderetur animae via, inpositam esse arte quadam et ope naturae inde apud duo ista foramina, quae dicitur ἐπιγλωττίσ, quasi claustra quaedam mobilia, coniventia vicissim et resurgentia, (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Septimus Decimus, XI 4:1)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 4:1)

• neque enim multo ante, cum haud procul theatro Marcelli effigiem divo Augusto Iulia dicaret, Tiberi nomen suo postscripserat, idque ille credebatur ut inferius maiestate principis gravi et dissimulata offensione abdidisse. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER III, chapter 64 64:2)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 64장 64:2)

유의어 사전

1. Contumelia (from contemnere) denotes a wrong done to the honor of another; injuria, a violation of another’s right. A blow is an injuria, so far as it is the infliction of bodily harm; and a contumelia, so far as it brings on the person who receives it, the imputation of a cowardly or servile spirit. Senec. Clem. i. 10. Contumelias, quæ acerbiores principibus solent esse quam injuriæ. Pacuv. Non. Patior facile injuriam, si vacua est contumelia. Phædr. Fab. v. 3, 5. Cic. Quint. 30, 96. Verr. iii. 44. 2. Contumelia and injuria are actions, whereas offensio denotes a state, namely, the mortified feeling of the offended person, resentment, in opp. to gratia. Plin. H. N. xix. 1. Quintil. iv. 2. Plin. Pan. 18. (iv. 194.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein