뜻

1. 가게 하다, 풀어주다, 던지다, 내보내다, 보내다
2. 포기하다, 항복하다, 맡기다
3. 수여하다, 허락하다, 용인하다

1. I let go, let loose; cast, hurl, throw; send away, export.
2. (figuratively) I give up, leave, entrust, surrender.
3. (figuratively, with dative) I give leave, allow, suffer, grant, permit, let.

예문

• Altero tamen anno minora pecora post faenisicia permittemus admitti, si modo siccitas et conditio loci patietur. (Columella, Lucius Junius Moderatus, Res Rustica, book 2, chapter 17 6:3)

  (콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 2권, 17장 6:3)

• omnia libera capita, quidquid Rhodiorum virorum feminarum est, cum omni pecunia nostra naves conscendemus ac relictis penatibus publicis privatisque Romam veniemus et omni auro et argento, quidquid publici, quidquid privati est, in comitio, in vestibulo curiae vestrae cumulato, corpora nostra coniugumque ac liberorum vestrae potestati permittemus, hic passuri, quodcumque patiendum erit; (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XLV 283:2)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 283:2)

• magistratibus in coloniis municipiisque, Romae infimo generi, magistris vicorum, togae praetextae habendae ius permittemus, nec ut vivi solum habeant tantum insigne, sed etiam ut cum eo crementur mortui: (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XXXIV 90:3)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 90:3)

• ut fruges habere possitis. Quintam partem regi dabitis; quattuor reliquas permitto vobis in sementem et in cibum familiis et liberis vestris ". (Biblia Sacra Vulgata, Liber Genesis, 47 47:24)

  그러나 수확의 오분의 일을 파라오께 바치시오. 그리고 오분의 사는 여러분의 것이니, 밭에 씨앗을 뿌리고, 여러분과 집안 식구들의 양식과 아이들의 양식으로 삼으시오.” (불가타 성경, 창세기, 47장 47:24)

• Si quispiam depasci permiserit agrum vel vineam et dimiserit iumentum suum, ut depascatur agrum alienum, restituet plene ex agro suo secundum fruges eius; si autem totum agrum depastum fuerit, quidquid optimum habuerit in agro suo vel in vinea, restituet. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Exodus, 22 22:4)

  ‘어떤 사람이 밭이나 포도원에서 풀을 뜯기던 가축을 풀어 놓아 남의 밭 곡식을 뜯어 먹게 하였을 경우, 그는 자기 밭의 가장 좋은 소출과 자기 포도원의 가장 좋은 소출로 배상해야 한다. (불가타 성경, 탈출기, 22장 22:4)

유의어 사전

Concedere and permittere mean, to grant something which a man has full right to dispose of; concedere, in consequence of a request or demand, in opp. to refusing, like συγχωρῆσαι; permittere, from confidence in a person, and liberality, in opp. to forbidding, like ἐφεῖναι; whereas indulgere and connivere mean to grant something, which may properly be forbidden; indulgere (ἐνδελεχεῖν?), from evident forbearance; connivere (κατανεύειν), from seeming oversight.

1. Fidere (πείθειν) means to trust; confidere, to trust firmly, both with reference to strength and assistance; whereas fidem habere, to give credit, and credere, to place belief, namely, with reference to the good intentions of another. Liv. ii. 45. Consules magis non confidere quam non credere suis militibus; the former with reference to their valor, the latter with reference to their fidelity. 2. Fidere, etc., denote trust as a feeling; committere, permittere, as an action; the committens acts in good trust in the power and will of another, whereby he imposes upon him a moral responsibility; to intrust; the permittens acts to get rid of the business himself, whereby he imposes at most only a political or legal responsibility, as to leave (or, give up) to. Cic. Font. 14. Ita ut commissus sit fidei, permissus potestati. Verr. i. 32. v. 14. (v. 259.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein